Kapiyestahan sa Sagrada Pamilya
Sir 3:2-6,12-14; Ps 128:1-2,3,4-5; Col 3:12-21; Lk 2:41-52
Karong adlawa, Desyembre 27, gisaulog sa tibuok Simbahan ang Solemne nga kapistahan sa Sagrada Pamilya ni Jesus, Maria ug Jose.
Ang mga pagbasa naghisgut mahitungod sa mga kaakuhan sa pamilya sa Dios o sa katawhan sa Dios. Sa ebanghelyo karon, gipaila ni San Lucas nga ebangelista si Jose ug Maria, ginikanan ni Jesus, nga usa ka relihiyosong magtiayon, matinud-anon sa mga balaod sa Dios ug mga tradisyon sa mga Judeo.
Kung ang batang lalaki muabot na’g dose anyos mahimo na siyang makaapil sa ilang naandang tinuig nga pagsaulog sa Pangilin sa Pagsaylo nga pagahimuon didto sa Jerusalem; ug niini panahon usab nga matudluan siya sa mga balaod nga nahisulat sa Torah o Balaod ni Moeses. Sa nahisulat sa Balaod (Dt. 16:16), ang mga Judeo (pious Jews) kinahanglang magsaulog sa tulo ka higayon matag tuig sa pangilin ngadto sa Jerusalem: Ang Pangilin sa Pagsaylo (Feast of the Passover or Feast of Unleavened Bread), Ang Pangilin sa Pagpangani (Feast of Weeks), ug ang Pangilin sa mga Balongbalong (the Feast of Booths). Ang usa nga pangilin nga nahiuban si Jesus niining tungura nga nagpangidaron siya’g dose mao ang Pangilin sa Pagsaylo (Lk 2:41-42).
Gidala ni Jose ug Maria si Jesus sa tinuig nga pagsaulog sa Pangilin sa Pagsaylo ngadto sa Jerusalem. Ang Pangilin sa Pagsaylo usa ka paghandum sa kagawasan sa mga Israelita gikan sa kaulipnan sa Ehepto. Tungod kay si Jesus dose anyos na, matud sa balaod, panahon na nga matudluan sa mga Balaod nga nahisulat sa Torah; panahon na nga modawat sa relehiyosong responsobilidad. Ug dinhi nagsugod ang ilang kaguliyang. Wala kamatikod si Jesus nga tingpauli na; posibling nalingaw sa pagpamati sa mga pagtulun-an nga gihatag sa mga magtutudlo. Wala usab kamatikod ang iyang mga ginikanan nga siya wala maka kuyog kanila ug sa uban. Nagpangitaay na! Mibalik sila sa templo ug ilang nakita nga si Jesus nalingaw nga nag-apungad sa mga magtutudlo sa balaod. Si Maria miingon, “Anak, nganong imo man kining gibuhat kanamo? Ako ug ang imong amahan nabalaka pag-ayo sa pagpangita kanimo?” Si Jesus mitubag, “Nganong nabalaka man kamo kanako? Wala ba kamo masayod nga ania ako sa balay sa akong Amahan?” (vv. 48-49).
Matud pa sa nahisulat, si Jesus mipauli balik sa Nazareth kauban sa iyang mga ginikanan; mitubo siya sa lawas ug sa kinaadman, ug gikahimut-an siya sa Dios. Ug gitipigan ni Maria sa iyang kasingkasing ang tanan nga nahitabo (vv. 51-52). Tingali kung dili ta kabantay daghan ta’g mga reaksyon o mga pangutana.
Nganong si Jesus wala man mikuyog sa pagpauli dungan sa iyang mga ginikanan o mga paryente? Nasayod ba siya nga tingpauli na? Si Jesus ba nagsugod nagsupaksupak tungod kay daku na siya? Gipangita ba usab ni Maria ug Jose si Jesus para sila magdunga’g pamauli? Dinhi musulod ang gitawag og “knowing one’s sense of responsibility”. Ang matag usa dunay responsibilidad sa pagpamati ug pag communicate niini, dili lamang sa kaugalingon ug sa uban, apan lakip na usab sa panghitabo sa palibot. Sa dihang miingon si Jesus sa iyang mga ginikanan “nganong nangita kamo kanako, wala ba kamo masayod nga ania ako sa balay sa akong Amahan?”, nagpasabot ba kini nga wala na siya muila sa iyang yutan-ong ginikanan? Dili, apan iyang gipakita nga sa iyang pagkahingkud og dose iyang nang panahon sa pagdawat sa relehiyosong responsibilidad. He tells his mother that his heavenly Father’s affairs are his priority. Concern for his parents becomes secondary. Mao kini ang kamatuuran nga si Maria, ug ang kauban niini nga si Jose, ug ang tanang magtutuo mamalandong. Alang kang Jesus ang kasuod sa pamilya muhatag og dalan sa tiunay nga pagtahan sa kabubut-on sa Dios. Mao kini ang makapahimo sa tawo nga myembro sa pamilya ni Jesus. Hinumdumi sa kasulatan nga dunay usa ka babaye nga mituwaw taliwala sa pundok sa mga tawo ug miingon kaniya, “Bulahan ang babaye nga maoy nagsabak ug nagpasuso kanimo!” Apan si Jesus mitubag, “Bulahan hinuon sila nga namati sa pulong sa Dios ug nagtuman niini!” (Lk 11:27-28). Sa gamay pa si Jesus gi representar siya sa iyang mga ginikanan sa Templo ug ang tigulang nga si Simeon miingon, “Kining bataa gipili sa Dios alang sa kalaglagan ug kaluwasan sa daghang mga tawo sa Israel; mahimo siyang ilhanan gikan sa Dios nga supakon sa daghang mga tawo… ug ang kaguol sama sa ka hait sa espada molagbas sa imong kaugalingong kasingkasing.” Lk 2:34-35). Sa ato pa, ang pagsulay sa pagtahan nga ang Dios maoy prioridad, makabahin sa pamilya, ug wala masaylo-i ang pamilya ni Jesus.
Unsa kini alang kanato? Buhing pahinumdum nga ang kalipay ug kahapsay sa pamilya wala mag agad sa kadaghanon o ka gamayon sa pamilya, kon dili, diha lamang sa pag ila sa gitawag og “sense of responsibility”. Ang responsibilidad dili lamang sa pagpakaon, pagpabisti, pagpaeskwela, o pangpaalibyo sa kinabuhi, kon dili, diha usab sa katungdanan sa pagtahud sa usag-usa (Unang pagbasa), pagpaminaw sa usag-usa, ug pakigdialogo niini. Ngano ang tawo kinanhanglang magkupot sa katungdanan sa pagtahud, pagpaminaw, ug pagdialogo sa uag-usa? Tungod kay mao kini ang timaan sa pagka katawhan sa Dios nga gipili ug gihigugma nga kinahanglang magmaluluy-on magmahigugmaon, magmapaubsanon, mapasayluon… (Ikaduhang pagbasa). Kasagaran mo react ang tawo sa mga panghitabo, apan nahikalimtan sa tawo ang pag-usisa sa ugat sa problema nganong nahitabo. Daghang mag sinumpaki-ay tungod kay dili mamati. Tungod kay kulang sa pagpamati, dili na kasabot. Kay dili naman kasabot, dili na makadawat ug makapasaylo. Kay dili naman makapasaylo, magdinumtanay na nga mulungtad sa pinatyanay.
No Comments