Pagpakatakos sa kinaiya sa kabus

Ika-32 nga Domingo sa Ordinaryong Panahon
1 Hari 17:10-16/Ps. 146:7-10/Heb. 9:24-28/Mk. 12:38-44

Diha sa atong kinabuhi gihagit kita sa mga pangutana: Kanus-a ang ulahing panahon diin gihalad nato ang pinaka-bililhong gasa o bahandi kang Hesukristo? Kanus-a ang katapusan nga adlaw kita naghalad ug makahuluganong sakripisyo sa Dios? Kay sa pagkatinuod aduna pa may anaa kanato nga wala pa nato ikatugyan sa Ginoo sa hingpit tungod kay dili pa kita makatugot sa pagtugyan niini Kaniya. Unsa kini sila? Kini mao ang atong mga bahandi ug panahon alang kaniya.

Sa atong ebanghelyo karon gitudloan kita mahitungod sa matuod nga pagka-manggihatagon. Atonga nadungog nga ang kabus nga biyuda mihatag gayud sa tanan kung unsa ang anaa kaniya. Gibuhat niya kini kay igo na ang Dios alang kaniya. Mituo siya nga ang Ginoo mao na ang pinaka-bililhong gasa nga iyang nadawat sa kinabuhi. Kay naamguhan usab niya nga kung mohatag o mohalad sa Dios – dili angay nga magpaabot ka pa ug balos. Gani kung aduna ka’y ikapa-ambit sa uban – ayaw kadtong sobra na nimo o wala na’y pulos alang kanimo. Apan ang dato mihatag lamang sa kung unsa ang nanobra kaniya. Nagpadayag lamang kini kanato nga dili pa siya andam makabiya sa tanan niyang nahuptan. Labot pa niana, giisip pa gihapon niya nga seguridad o mao ang makaluwas niya ang iyang bahandi nga nahuptan ug dili ang Dios. Dayag lamang nga gipaka-bililhon niya ang iyang katigayonan kay sa Ginoo.

Karon maka-pangutana kita sa kaugalingon: may katakos ba ako nga sama sa kinaiya sa kabus o nagpa-ulipon ba kita sa batasan sa dato? Dili ikalimod nga usahay tungod sa kapit-os maglisud kita sa pagpa-ambit sa uban kung unsa ang anaa kanato tungod kay magpasulabi pa gihapon kanato ang kinaiya nga unahon nato pagtagbaw ang atong kaugalingon. Sa laing bahin, kung buhong kita sa grasya – dili pud matago nga usahay mas modaghan pa ang atong mga panginahanglan sa kinabuhi. Mao nang dili pud sayon alang kanato ang pagpa-ambit niini sa uban.

Apan dili nato hikalimtan ang kamatuoran – nga ang atong Ginoong Hesus nagpadayag na kanato ug usa maayo ng ehemplo nga mao ang paghalad sa iyang kinabuhi – tungod ug alang lamang sa atong kaluwasan. Gani hangtod karon, dayag pa gihapon ang Iyang pagka-manggihatagon sa tanang panahon. Timaan niini, sa panahon nga kita magpalayo Kaniya, Siya man gihapon ang nangita kanato aron agnihon kita nga mobalik Kaniya. Dili na Niya sayangon ang panahon sa pagdani kanato. Ug wala gayod mahitabo nga wala Niya dawata ang mibalik Kaniya. Nagpabilin pa gihapon ang Iyang pagka-manggihatagon. Gibuhat Niya kini kay mao lamang kini ang maghatag ug paglaum sa tawo. Nga taliwala sa iyang pagka-makasasala – aduna pa gihapo’y Ginoo nga andam mopa-ambit ug pagsabot kaniya.

Busa angay lamang nga kita nga nakadawat sa pagka-manggihatagon sa Dios, makat-on sa pagpuyo sa iyang paka-siya. Sama sa kabus sa atong ebanghelyo, gipili gayod niya ang paghatag ug kinabuhi ang gibuhat ni Kristo. Kay alang kaniya mao kini ang pinaka-maayo nga buhat sa mata sa Ginoo. Alang kaniya, ang pagbuhat sa ingon mao ang usaka pamaagi sa pagpasalamat sa Dios nga naka-ambit siya sa pagka-manggihatgon sa Ginoo.

Kini nagpamatuod lamang nga ang tinuod nga pagka-manggihatagon mao gayud ang pagpa-ambit kung unsa ang pinaka-bililhon kanato. Nga sa atong pagpa-ambit niini wala gayu’y kondisyon o pagduha-duha. Kinasing-kasing kitang mipa-ambit niini bisan pa ug dili sayon ang pagbuhat niini. Kay alang kanato mao kini ang gituohan nato nga pinaka-maayo ug makapahimuot sa Dios. (Fr. Gary Glenn Yba)