Subaya ang masigpit nga dalan

Ika-25 nga Domingo sa Ordinaryong Panahon
Kaalam 2:12,17-20/ Ps. 54/ Santiago 3:16-4:3/ Mk. 9:30-37

DUNAY BAG-ONG GIKASAL, human gyud sa ilang reception, nga didto na gihimo sa ilang bag-ong balay. Sa nakalakaw na ang tanang mga bisita, nahibilin silang duha, uban sa mga hipuson ug nagkatag nilang mga regalo. Tungod sa kakapoy, midiritso silang mipahulay sa bag-o nilang bed ug bag-ong kwarto.

Kalit lang nga nakita sa asawa nga bukas ang main door, gibiyaang wala gisira sa katapusang bisita. Ug miingon ang asawa: “Dear isira ra god ang pultahan.” Apan mitubag ang bana: “Ikaw na lang god. Kaayo na nakung plastar diri.” “Ay, kon nasayud palang kong ingon ka diay ka katapulan…maayo pag…” (Bana nga napungot) “Ikaw ha nagsugod ka na pud ug reklamo.”

Kay wala man gyuy mosugot, misugyot ang bana: “Ang unang motingog maoy mosira.” “Sigi ha…” paglabay sa pila ka oras, dunay kawatan nga may dalang pick-up. Nakita niya ang abling pultahan. Misulod ug gihakot ang tana’ng mga regalo. Iya pa gyong nakita ang duha nga naghigda – wala matulog apan wa sab maglihok. Iyang gikuha ang tanan nilang mga alahas ug milakaw.

Milabay ang usa ka oras ug nay 911 nakakita sa abling pultahan. Mihunong, misulod ug kay hayag man, nidoul sa duha ug nangutana. Apan walay mitubag sa duha. Sa iyang kalagot iya na untang sumbagon ang bana. Ug misinggit ang asawa. “Ayaw hilabti ang akong bana!” ug mitubag ang bana: “Naka daug ko… ikaw’y sira!”

Mga igsoon matag adlaw gihagit kita ni Kristo sa pagsunod kaniya sa pagpuyo subay sa ebanghelyo o pagsupak kaniya ug sa iyang kasuguan. Karong domingoha, sa iyang paghisgot sa pagpasakit, pagpakamatay ug pagkabanhaw, si Hesus nagtudlo kanato kon unsa ang matuod nga kabantug diha sa gingharian: Ang pagka-agalong nagmando o ang sulugoong nag-alagad sa isig-kaingon.

Matag adlaw gihagit kita sa pagpili: ang pagpuyo sama sa gihimo sa kadaghanan o pagpuyo ba sama sa gihimo sa pipila lamang.

Si Hesus nag-awhag kanato sa pagkinabuhi nga maalamon ug pagpuyo subay sa masigpit nga agi-anan. Ang pagsubay sa halapad nga dalan sa kaharuhay maghatud kanato sa kapait ug kalisud, kaya ng lumalabay nga mga pag-antus maghatud kanato sa kalipay nga walay katapusan.

Ang mga pagbasa karong domingoha naghatag kananto’g matuod nga kaalam sa pagpili. Ayaw pag duha-duha sa pagdawat sa mga pag-antus ug pagpasakit, isip kabahin sa atong pagka-sumusunod ni Kristo. Kay ang pagpuyo sa atong tawhannong mga pangandoy lamang, maghatud kanato sa atong kapakyasan ug kasal-anan, layo sa Ginoo ug sa atong isigkatawo.

Ang pagsunod kang Kristo maoy nagpahimutang kanato sa pag-alagad sa uban. Kay si Kristo mianhi, dili aron alagaran, apan siya sulugoon sa tanan. (Msgr. Martiniano Gorgonio, PC)