Pag-ambit sa Kalipay sa Pagtubag sa Tawag sa Ginoo (Part 1 of 2)

Ang kasinatian panahon sa immersion sa mga seminarista gikan sa Holy Apostles Senior Seminary naghatag og usa ka gamay’ng kahigayonan alang sa unom kanila nga maka-ambit uban sa Gagmay’ng Kristohanong Katilingban (GKK) sa Arkidyosis sa Davao ug Dyosis sa Malaybalay. Luyo sa ilang nagkadaiyang mga propesyonal nga kaagi, migahin sila og panahon sa pagtubag sa tawag sa pagpangalagad, nagpakita sa labing hinungdanon nga kahamugaway gumikan sa pagsunod sa tawag sa Dios. Pinaagi sa ilang mga nagkalain-laing istorya, nakakita sila sa kahalangdon nga gahum sa pagtoo ug pag-alagad sa ilang mga kinabuhi ug sa mga komunidad nga ilang gikasayuran atol sa ilang immersion.

Si Seminarista Bryan Valenzuela, 28, gikan sa Diocese of Legaspi, usa ka graduate sa Financial Management, gipangutana bahin sa iyang mga nakat-unan human ma-assign sa Nuestra Señora de Guadalupe parish sa Brgy. Poblacion, Tapan, Bukidnon. “Nakita ko kung gaano ka generous yung mga tao. Unang-una po, parang yung BEC hindi po siya magpa – function kung hindi po natin ibibigay yung sarili natin. That’s generosity. Hindi lamang po kung ano yung maibibigay natin na financial, kundi, kung ano yung maibibigay nating oras, panahon. Kasi yun yung pinaka importante. Kasi yung BEC, kailangan may participation ng tao, ang goal ng BEC ay communion, participation, at doon natin maipapasok yung fulfillment, or yun yung mission natin bilang isang simbahan.”

Si Brother Peter John D. Arao, 37 anyos. Nagtrabaho siya og 13 ka tuig isip nurse ug karon usa na ka seminarista. Nagpakita siya sa iyang pagpasalamat ug mga nakat-unan gikan sa komunidad diin siya gi-assign sulod sa usa ka bulan. “Ako po ay na assign sa San Isidro Labrador Parish, sinabi ni Father Dexter hinding hindi ko makakalimutan, kasi I was able to witness of reopening of GKK after 40 years, ang sabi niya during the mass, “hindi mahalaga yung structure, yung materials, ang pinakamahalaga is tao” tingin ko yun yung simbahan, yun yung synodality, on how we deal, on how we establish yung relationship with the people so, Thank You Father Dexter for the experience, siguro, in terms of the lay people, sa mga taga Lumondao , sa mga GKK sa Lumondao, yung generosity, talagang di ko siya ma measure, siguro how they’ve welcomed me during my immersion. Seeing me firsthand, for them to travel hours, for them to travel 4-5 kilometers just to attend meetings, gatherings, witnessing that people, they are giving their best efforts just to continue the GKK, I was able to witness love, I was able to witness Jesus in them, so tingin ko, yung nakita ko dun, yun yung mga bits na babaonin ko in my future ministry.”

Si Brother Jimwell Sales gikan sa Diocese of Malolos, 33 anyos, ug nakahuman sa kursong BS Aircraft Maintenance Technology nagpadayag sa iyang mga nakat-unan sulod sa usa ka bulan nga immersion kung asa siya na assign. “Ako po ay na assign sa Sto. Niño Parish Cabanglasan, Bukidnon sa pangunguna ni Rev. Fr. Demetrio Berondo. Father Dems, Una po siguro ang experience ko dun ay nag bahay bahay po kasi ako, nagpunta po ako sa mga chapels, pagpunta ko sa mga chapels, nagkakaroon po kami ng BEC session, na touch po ako doon sa mga sharings nila, kahit pala ganoon yung ipinakikita nila, kumbaga kahit ganoon yung mga sharings nila, mga mahihirap, kung minsan ay wala daw silang makain, kasi sa hirap po ng buhay, pero nandoon po yung COMMUNITY, handa silang magtulungan, yung nakuha ko po dun, na talagang, kumbaga… yung pakikipagtulungan ng bawat isa, yung pagbabayanihan ng bawat isa, yun po yung napakagandang.. siguro matingkad na matingkad na natutunan ko sa Cabangsalan, at, syempre yung pakikisama ng aming pari, pakikisama sa mga tao, pakikisama sa community, ano po kasi, napakaganda po nung hands on ka talaga, ikaw talaga yung pupunta sa mga chapels, ikaw yung pupunta sa mga areas, para bisitahin din sila, and na kwento po sa akin nung pinuntahan kong chapels nung nag BEC kami, nagpupunta rin daw po dun si father minsan at kung minsan doon din po siya natutulog, para makita niya kung ano po talaga nangyayari doon sa mataas na lugar, sa bundok. Malalayo po kasi yung biyahe eh, minsan umaabot kami ng isang oras para mapuntahan lang talaga yung chapel, mag momotor ka lang talaga, motor lang yung way of transportation, dahil maliit lang yung mga daan at bangin, yung mga dadaanan mo, kaya medyo nakakatakot talaga, and first time ko po umangkas nun sa motor, kaya medyo natatakot talaga ako, kasi baka mamaya malaglag ako, at meron nga po isang pangyayari dun, na sabi ng driver “ talon Brother! talon! tumalon po ako talaga, kasi pataas po, eh baka daw, sumemplang kami, kaya sabi niya buti tumalon daw po ako kasi umaangat na daw yung gulong sa harapan,” (to be cont.)