Ang Nabanhawng Hesus

Domingo sa Pasko sa Pagkabanhaw (April 9, 2023)
Acts 10:34, 37-43 / Ps. 118:1-2, 16-17, 22-23 / Col. 3:1-4 / Jn. 20:1-9

Midagan si Maria Magdalena ug miadto kang Simon Pedro ug sa tinun-an nga gimahal ni Jesus ug giingnan niya sila, “Gikuha nila sa lubnganan ang Ginoo ug wala kami mahibalo kon hain nila ibutang siya!”

Ang Istorya sa Pagkabanhaw naghagit kanato sa paglapas sa bisan unsang pagbati sa pagkabuta, kasubo, pag-antos, o pagkawala. Sa dihang ang laing tinun-an nga midagan uban ni Pedro ngadto sa lubnganan mitan-aw sa lubnganan, siya nakakita ug mituo.

Si Maria Magdalena napuno sa kasubo tungod sa pagkawala sa lawas ni Jesus. Ang iyang kasingkasing nadugmok sa dihang iyang nasaksihan ang walay kinabuhi nga lawas ni Jesus. Nadungog kaniya ang tingog sa mga nawad-an sa usa ka minahal o gilubong sa kangitngit sa kasubo. “Hain si Jesus? Hain ang akong Magtutudlo?” Ang mga mata ni Maria Magdalena mabuksan sa ulahi sa kamatuoran nga si Jesus nagpuyo sa tanan niyang mga disipulo.

Ang “pagtan-aw,” o ang pag-abri sa mga mata sa pagtoo, dili mahitabo sa usa ka kalit nga panghitabo. Sa pagkatinuod, ang Ebanghelyo tukma sa pag-ingon nga si Maria Magdalena ug ang mga apostoles wala pa makasabot sa Kasulatan nga si Jesus kinahanglang mabanhaw gikan sa mga patay. Sa gitakdang panahon, si Maria Magdalena makadawat ug butang nga mas dako pa kay sa iyang gipangayo. Dili man niya mabawi ang patayng lawas; apan makasinati siya ug bag-ong kinabuhi! tungod kay si Magdalena nakakita ug naghunahuna nga ipasig-uli ni Jesus ang iyang kinabuhi.

Makita nato si Jesus dili lamang sa pagkabanhaw sa kataposang adlaw. Makita nato si Jesus bisan karon sa usag-usa kon atong gamiton ang atong mga mata sa pagtuo ug magsugod sa pag-atiman sa usag-usa. Kon, sama ni Maria Magdalena, kita mopili sa pagpanaw pinaagi sa pagtuo ug pagsunod sa ehemplo ni Jesus, siya mopadayag sa iyang kaugalingon kanato isip ang nabanhaw nga Kristo. (Bro. Ranie Boy Pamplona)