Youth, Gifted to give (Part 1)

(An excerpt of the talk of the Most Rev. Abel C. Apigo, D.D., bishop of Mati, March 22, 2021 during DXGN Online Recollection)

Crossing the Threshold of Hope (Pope St. John Paul II)

The book Crossing the Threshold of Hope was written in the year 1994 by Pope St. John Paul II. Usa ka chapter niining mao nga libro naghisgut bahin sa tema nga “is there really hope in the young? Dinhi niining mao nga libro adunay usa ka pangutana nga – UNSA ANG PAGKABATAN-ON? What is Youth? “Youth is not only a PERIOD OF LIFE that corresponds to a number of years, it is also a time given by Providence to every person and given to him. During that time he searches like the young man in the gospel (Mk. 10: 17) for answers to basic questions, he searches not only for the meaning of life but also for a concrete way to go about living his life.” (cf. Crossing the Threshold of Hope pp. 120-121). Kini ang panahon sa iyang kinabuhi tungod aduna siyay daghan nga gusto nga mahibal-an ug kinahanglang bout kab-oton diha sa iyang kinabuhi. Dili lamang diay kini period diha sa atong edad (13-25 years old) apan ang pagkabatan-on diay aduna pay mga lalum nga gipangita diha sa ilang kinabuhi. Kini ang hinungdan nga sila daghan ug mga pangutana ug sila daghan nga gusto diskubrihon diha sa iyang kinabuhi.

“The fundamental problem of youth is profoundly personal. In life, youth is when we come to know ourselves. It is also the time of communion. Young people, whether boys or girls, know they must live for and with others, they know that their life has meaning to the extent that it becomes a FREE GIFT FOR OTHERS” (cf. Pope St. JP II CTH p. 121). Dinhi sila magsugod pag-ila sa ilang kaugalingon. Ilang masabtan ang ilang kaugalingon pinaagi diha sa ilang PAMILYA. Mao na nga kung buo ang pamilya diha niya masinati ang paghigugma sa usa ka gamay nga katilingban. Apan niadtong mga batan-on nga nakasinati ug suliran tungod sa panagbulag sa ilang mga ginikanan mao kana nga daghan sila og mga pangutana diha sa ilang kinabuhi.

Kini usab ang panahon sa “COMMUNION.” Ang higayon nga sila makiglambigit ngadto sa uban. Diha sa eskwelahan nga diin sila magsugod og pag-establisar og maayong relasyon ngadto sa uban. Aduna na silay mga higala nga pareho ang ilang pangidaron ug pareho sila og mga kasinatian diha sa ilang kinabuhi. The experience of a healthy youth environment where they can feel that they belong. Mao na nga sa panahon karon sa pandemya ang mga batan-on giuhaw gayud sa pagpakiglambigit diha sa sa ilang mga kauban nga batan-on tungod sa lockdowns ug mga restrictions nga atong nasinati karon sa atong panahon. Dili lang sa tulunghaan apan diha mismo sa mga GKKs nga diin nakasinati sila ug “acceptance and belongingness” wherein that they felt that they can grow as a person. Ug diha ila gayud ma treasure ang mga panahon nga sila adunay nindot nga mga MEMORIES uban sa mga kauban nga mga batan-on diha sa ilang katilingban. Gradually, he.she begins to realize that he/she becomes a free gift for others. This is where the realization comes in that despite the many questions that he/she has in life in the end the young person can realize that he/she is a FREE GIFT FOR OTHERS. Tungod niini nga ang usa ka batan-on magsugo na og paghatag sa iyang kaugalingon.