Pulong sa Kinabuhi

“Busa pagbantay kamo, kay wala kamo masayod kon unsang adlawa moanhi ang Ginoo.”

Dinhi sa Ebangelyo ni San Mateo, giandam ni Jesus ang mga apostoles alang sa hingpit niyang pagbalik kay walay nasayod kon kanus-a kini mahitabo ug makurat na lang ang tanan.

Niadtong panahona daghan ang mga kalisdanan, giyera, ug mga kasakit. Alang sa katawhan sa Israel, ang Ginoo lamang ang makasumpo niini ug Iyang hunongon ang ilang mga luha. Ang pagpa-abot nila dili tungod sa kahadlok sa umaabot apan usa hinoon kini nga kaginhawaan kay takna man kini sa kaluwasan.

Si Jesus nagtudlo ug usa ka importanting sekreto: ang maayong pagpuyo sa matag gutlo sa atong kinabuhi. Kini tungod kay mobalik Siya samtang busy ta sa adlaw-adlaw natong trabaho o panginabuhi. Kasagaran malimtan nato ang Ginoo tungod sa ka-busy o sa sobrang kabalaka sa atong “future”.

“Busa pagbantay kamo, kay wala kamo masayod kon unsang adlawa moanhi ang Ginoo.”

Pagtukaw. Usa ka imbitasyon aron ablihan nato ang atong mga mata, ug makita nato ang mga timailhan sa presencia sa Dios diha sa kasaysayan ug diha sa adlaw-adlaw natong kinabuhi. Kini nagpasabot nga makatabang kita niadtong mga nagpuyo sa kangitngit aron makaplagan nila ang hustong dalan sa kinabuhi.

Kay wala may makatag-an kanus-a gyod mobalik si Jesus, ang mga Kristohanon makanunayong magpaabot Kaniya. Tungod niining “attitude” sa pagpaabot, ang mga Kristohanon maningkamot nga mapuy-an ang matag gutlo nga magtinarong: higugmaon ang uban – karon ug dili ugma; magpasaylo – karon dayon ug dili unya na; pag-usab sa sitwasyon – karong gutloa, ug dili sa sunod nga higayon kon makalugar na.

Sa pagpamalandong ning mga pulonga, si Chiara Lubich misulat: “Nakamatngon ka nga kasagaran wala nimo mapuy-i ang kinabuhi samtang naghulat ka sa “maanindot” nimong gipaabot. Daghan ang imong gihandom o gustong buhaton: mag-celebrate, makigkita sa gikahimut-an nimong higala, o mo-relax inig “off day”. Apan bisan ug matuman kining tanan dili ka gihapon “satisfied”, ug mobalik gihapon ang naandang kalaay sa imong kinabuhi. Nagpaabot ka ug usa ka butang o panghitabo nga makahatag kanimo ug katagbawan o katumanan. Ang tinuod mao nga, diha sa kinabuhi, adunay usa ka butang nga atubangon ang matag tawo, ug walay bisan kinsa nga “exempted” niini: kini mao ang imong pakighimamat sa Dios “face to face”, inig abot Niya. Mao kini ang “nindot” nga gipaabot sa imong kahiladman, tungod kay gihimo ka aron magmalipayon, ug ang Dios lamang ang makahatag kanimo niining hingpit nga kalipay.

“Busa pagbantay kamo, kay wala kamo masayod kon unsang adlawa moanhi ang Ginoo.”

Si Jesus moabot gayod sa kataposan sa kinabuhi sa matag tawo. Apan bisan karon pa lang mailhan nato Siya diha sa Iyang mga Pulong nga atong nadungog ug napuy-an; anaa Siya sa matag igsoon nga babaye o lalaki aron dawaton; madungog nato Iyang tingog diha sa atong konsensya; anaa Siya diha sa Eukaristiya nga gisaulog sa Santos nga Misa ug gipang-apod-apod sa katawhan.

Hangtod karon, daghan gihapon ang mga pagsulay sa kinabuhi, ug makapangutana kita: “Hangtod kanus-a man matapos kining mga pag-antos?

Dili kita magpaabot kon unsay himoon sa Dios sa matag sitwasyon. Ang matag gutlo o higayon mahimong gamiton aron mapadali ang pagtukod sa gingharian sa Dios: ang plano Niya nga ang tanan mahimong usa ka pamilya. Ang matag aksyon sa gugma, ang matag kaayo o pahiyom nga atong mahatag, makapausab sa atong kinabuhi diha sa makanunayon ug mabungahong paghulat Kaniya.

Si Paco usa ka pari nga gi-assign sa hospital didto sa Espanya. Makit-an niya ang daghang tigulang nga pasyente nga nagmulo sa grabeng mga sakit. Matod niya: “Samtang nagtoktok ko sa kwarto diin may tigulang nga pasyente, nga nagpunay ug siyagit batok sa pagtoo, nagduhaduha ko sa pagsulod. Apan buot nako nga masinati niya ang gugma sa Dios, busa mapahiyomon kaayo kong misulod sa iyang lawak. Inubanan sa mahigugmaong mga pulong, gipatin-aw nako kaniya ang bahin sa kabililhon sa mga sakramento Gipangutana nako siya kon buot ba niyang modawat niini, ug mitubag siya: “Ngano gong dili!”. Mikompisal siya ug mikalawat ug midawat sa hilog sa masakiton. Mipabilin ako uban kaniya sa makadiyot. Sa pagpanamilit nako, malinawon na ang iyang panagway, ug ang iyang anak nga babaye nga kauban niya hilabihang kahingangha sa nahitabo.” (Letizia Magri)