Ang ikaduha nga Artikulo sa Pagtuo

Nagatoo ako sa usa ka Ginoo, si JesuCristo, ang bugtong Anak sa Dios, gianak sa Amahan sa wala pay katuigan. Dios gikan sa Dios, kahayag gikan sa kahayag, matuod nga Dios gikan sa Dios nga matuod, gianak dili binuhat, usag kinaiya sa Amahan. Pinaagi kaniya nangahimo ang tanan. Tungod kanatong mga tawo ug alang sa atong kaluwasan,mikanaog siya gikan sa langit.
Hamubo nga Pagpasabut

Ang pagtoo nga Cristiano nagsukad diha sa pagpadayag nga si Jesus mao ang bugtong Anak sa Dios, atong Ginoo (CCC441 -50). Gipamatud-an kini sa Balaang Kasulatan sa duha ka higayon. Una, si Jesus, ang walay kinutubang Pulong sa Dios mikanaog gikan sa langit aron mahimong tawo (Incarnation). “Ang Pulong nahimong tawo ug mipuyo uban kanato, ug nakita namo ang Iyang himayaF” (CCC 461 -63). Ikaduha, si Jesus nga “gibanhaw. ” “Mao kini si Jesus nga gibanhaw sa Dios ug kami ang Iyang mga saksi” (Buhat 2:32ff).
Ang baruganan sa Bag-ong Tugon kalabot sa pagka-Dios ni Cristo nahiagum og gubot nga kasaysayan. Si Arius nagpasibaw sa usa ka panghunahuna nga si Jesukristo dili Ginoo. Usa siya ka tawo nga gitugahan sa Dios sa pinakataas nga dignidad og gisagop sa Dios isip Iyang anak. Ang konseho sa Nicea (325) misalikway sa maong panghunahuna ni Arius. Usa kini erehiya (heresy) og gideklarar sa Nicea ang pagtoo sa “usa ka Ginoong Jesukristo, ang Anak sa Dios, ang Bugtong Anak sa Amahan, Dios gikan sa Dios, Kahayag gikan sa Kahayag, matuod nga Dios gikan sa Dios nga matuod, gianak dili binuhat, usag kinaiya (homoousios) sa Amahan.
Si Jesus tunhayng Anak sa Dios nga nagpakatawo (hypostatic union). Mao kini ang Maayong Balita nga gisangyaw sa atong Pagtoong Katoliko. Si Jesus mga tawo mao ang Anak sa Dios nga nakaila ug nahigugma kanato.

Hagit
Si Jesus, ang Anak sa Dios nagpakatawo ug miambit sa atong pagkatawo aron dalhon kita niya ngadto sa Amahan. Sa unsang paagi kita naninguha nga moambit sa Iyang kinabuhi aron mamahimong kitang angayan nga tawgon nga mga anak sa Dios?

Gihan-ay ni Padre Perseus Gonzales