Manggihatagong Ginoo

25th Sunday of Ordinary Time
Is 55:6-9 / Ps 145 / Phil 1:20c-24, 27a / Mt 20:1-16a

Usa ka kasinatian niadtong bata pa ako nga hangtud karon dili nako malimtan mao ang pamaagi sa among inahan sa pag-atiman ug pagsweldo sa mga trabahante sa among gamay’ng uma. Gawas nga sila ginalibre sa pagkaon, naay mga higayon nga bisan tunga ra sa adlaw ang trabaho sa uban susamang sweldo sa nagtrabaho sa tibuok adlaw gihapon ang ilang madawat. Kini ginahimo sa among inahan sa sekreto nga paagi aron ang uban dili masilo o masina niadtong nakadawat og sobra sa ilang gitrabahoan. Tungod niini, wala namo masinati ang kalisud sa pagpangita og mga trabahante sa dihang kami magkinahanglan kanila kay sila nga nakasinati sa maong kaayo mag-ilugay pa man gani.

Ang atong Ebanghelyo, nagpahinumdum kanato sa pagkamanggihatagon sa Ginoo. Ang Iyang pagtabang ug pag-atiman sa Iyang katawhan dili kaduda-duhaan. Siya nagahatag og oportunidad sa tanan. Adunay mga nauna nga nakadawat niini. Ingon man, aduna usa’y mga naulahi nga nakadawat ug misanong sa maong imbitasyon. Ang panahon sa maong pagtanyag ug pagsanong sa pagtrabaho sa iyang parasan dili mao ang nahimong basehan sa iyang pagtamod kanila apan ang iyang pagkamanggiangayon ug Diosnong kalumo. Gani, nakadawat ang matag usa sumala sa gisabotan ug sumala sa iyang pagkamanggihatagon.

Ang maong paghulagway sa Gingharian sa Dios, gawas nga kini nagbutyag sa kamatuoran nga ang tinuod nga mga sakop sa gingharian mao sila nga maantigo nga mopaambit sa ilang mga bendisyon ngadto sa ilang isigkaingon diha sa kaangayan ug tumang kalumo sa kasingkasing, kini usab nagpahinumdum nga walay luna ang kasina diha sa katilingban sa Dios.

Ang Dios nasayud sa mga panginahanglan natong tanan una pa nato kini gibungat sa pulong. Ang Dios, sa ingon, nasayud sa iyang ginahimo alang ug pinaagi sa iyang katawhan. Kung sa atong tan-aw adunay mas gibuligan sa kahitas-an sa nagkadaiyang paagi (material, emosyonal ug espiritwal) kini wala nagpasabot nga sila ra ang gipangga ug giatiman sa Dios. Hinoon, kini nagpadayag nga ang pagpangga sa Dios kanato nagkadaiya usab apan sa usa ka katuyuan, ang atong kahiusahan ug kaluwasan. Nan, imbes nga mobati kita sa kasilo o kasina, ato hinoon nga ipasalamat ug saulogon ang personal nga pagpangga ug pag-amuma sa Dios kanato, isip indibidwal ug isip katilingban. (Fr. Rene Ribac)