Pag-alagad nga Nagagikan sa Kasingkasing: Ang Tinuod nga Halad sa Diyos

Ika-32 nga Domingo sa Ordinaryong Panahon (Nov. 10, 2024)
1 Kgs 17:10-16 / Ps 146:7, 8-9, 9-10 (1b) / Heb 9:24-28 / Mk 12:38-44 or Mk 12:41-44

Ang ebanghelyo karung adlawa nagtudlo kanato sa kinaiya nga gipaabot sa Ginoo sa atong pagpangalagad. Dinhi atong makita ang duha ka klase nga pag-alagad: una ang mga tigpakaarun-ingnon nga eskriba ug ang babayeng balo nga naghalad gikan sa kinatibuk-an sa iyang kasingkasing. Niining istoryaha, atong masabtan nga dili sa kadako sa atong mga halad ang labing importante, kundili ang tinuod nga intension ug sulod sa atong kasingkasing. Tulo ka mga punto ang buot kong ipaambit:

Unang punto: Ang pagpakitang-tao ug ang tinuod nga kasingkasing. Ang mga eskriba nangita og kadungganan ug Pagdayeg gikan sa mga tawo. Apan, kini nagpahinumdom kanato nga ang tinuod nga pag-alagad dili makita sa gawas, kundili gikan sa sulod. Kinahanglan nga ang atong mga buhat og paghalad alang sa Ginoo buhaton nga walay intensyon nga manghambog o magpakitang-tao, kondili pinaagi sa kinasingkasing nga pagmahal sa Diyos.

Ikaduhang punto: Paghalad gikan sa kinabuhi ug kinasingkasing. Ang balo nga babae, bisan sa iyang kakulangon, naghalad og duha ka sensilyo nga mao na lang unta ang anaa kaniya. Kini nagpakita kanato og dakong ehemplo nga dili kinahanglan dagko o daghan ang atong mahatag aron kini dawaton sa Diyos. Ang usa ka halad nga gikan sa tinuoray nga kasingkasing mahalon ug bililhon diha sa mga mata sa Ginoo, bisan unsa pa kini kagamay ug ka yano.

Ikatulong punto: Pagsalig ug pagtoo nga maghatag kanato ug kusog. Ang balo nga babaye nagpabilin nga adunay dakong pagsalig sa Diyos bisan og limitado ra ang anaa kaniya. Wala siya maghunahuna sa iyang kaugalingong kakulangon; sa baylo, misalig siya nga dili siya pasagdan sa Ginoo. Kini usa ka daku nga panig-ingnan alang kanato aron mosalig ug mosunod sa kabubut-on sa Diyos bisan sa kalisud.

Sa katapusan, ang ebanghelyo nag-awhag kanatong tanan nga ang atong mga buhat ug paghalad magagikan sa tinuoray ug matinud-anon nga kasingkasing. Mag-ampo kita nga bisan sa atong kakulangon, magmadasigon kita nga mangalagad sa uban ug sa pagpakita og pagmahal sa Ginoo. Sa atong mga yanong mga buhat nga puno sa pagtoo ug pagsalig, makahatag kita og kahayag sa uban ug mamahimong panalangin sa atong komunidad. (Rev. Fr. Julius Lugay)