Magmapaubsanon sa Tanan

Ika-25 nga Domingo sa Ordinaryong Panahon (September 22, 2024)
Wisdom 2:12, 17-20 / Ps. 54: 3-4, 5, 6-8 / Jas 3:16 – 4:3 / Mk. 9:30-37

Unsa ang labing importante nga hiyas sa usa ka sumusunod ni Jesus? Kini ang hiyas sa pagkamapaubsanon. Ang usa ka mapaubsanon nga sumusunod ni Jesus nagtinguha sa pagsunod Kaniya sa walay laing rason kondili sa mapaubsanong pag-alagad nga walay pagpangitag bisan unsa nga balos. Wala siya mosunod ni Jesus tungod lamang kay gusto niya nga mailhan, mahimong gamhanan ug mahimong popular.

Samtang si Jesus ug ang iyang mga tinun-an miagi sa Galilea, siya nakig-estorya kanila mahitungod sa mga butang nga mahitabo kaniya sa dili madugay. Apan wala magtagad ang mga tinun-an tungod kay nagkaguliyang sila sa paghisgot kon kinsa kanila ang labing dako. Pagkasayang! Imbis nga mamati sila kang Jesus, nagpunting na hinuon sila sa ilang kaugalingon nga larawan. Naghisgot na hinuon sila kon kinsa kanila ang labing dako.

Niadtong higayona ang tinguha sa mapaubsanong pagsunod kang Jesus wala na diha sa ilang mga kasingkasing. Ang anaa sa ilang mga kasingkasing mao ang pagkamapahitas-on, ang tinguha sa hakog nga pagpataas sa ilang kaugalingong imahen. Ug ang tinguha nga mahimong bantugan base sa mga sukdanan niini nga kalibutan.

Kon kita tinuod nga nagtinguha sa pagsunod kang Jesus, kita kinahanglan nga mosunod Kaniya uban sa pagpaubos. Kinahanglan natong kalimtan ang atong kaugalingon; kinahanglan natong isalikway ang bisan unsang matang sa pagkamapahitas-on sa atong mga kasingkasing. Kinahanglan kitang magmapaubsanon ug yano sa tanang panahon kay kini lamang ang paagi diin atong madala ang uban ngadto kang Jesus. (Fr. Ranie Boy Pamplona)