Halapit Na Ba Ang Paghukom?

Dear Ate Emz,

Thankful kaayo kita sa mga bagong inventions in terms of technology. True gipagaan ug gipadali ang atong kinabuhi. Easy access halos ang tanan. Spoon-fed kung baga ang generation karon. Dakong benepisyo sa kadaghanan walay angayng ikalalis apan naisip ba nato ang downside niini?

Namatikdan ba nato nga kun ugaling mabilin atong cell phone sa balay unya padulong kita sa trabaho murag kulang atong kinabuhi? Pag walay connection ang internet kay nag down murag dili kita ka lihuk. Pipila lamang kini nga mga kamatuuran sa matag sitwasyon karong panahona.

Kining nagkadugay ang panahon nagadagan ang mga ka tuigan nagka modernized na kita pero unsa ba ang epekto niini kanato?

Nagbalik lantaw lang ako ug na kumpara ang kaniadto ug karon. Simple lamang ang kinabuhi kaniadto dili kumplikado. Bisan laid back apan halos tanan affordable. Luag ang dalan walay traffic, less pollution, limpyu ang palibot, nihit ang mga pasaway, ubos ang krimen ug uban pa.

Kung atong itandi sa panahon karon yes nindut ug progressive. Daghang mga infrastructures moderno na apan akong namatikdan murag nagadaghan ang mga katalagman nga gakahitabo sa tibook kalibutan. Mga trahedya diri ug didto. Naunsa na man ang kalibutan hinay-hinay na man ug ka daut. Senyales ba kini nga hapit na ang paghukom? Atoa ba kining napangandaman?

Dili pa ulahi ang tanan. Maangkon pa nato ang kabag-ohan, kana kung magmatinud-anun kitang tanan.

Mao kini akong ginakahadlukan ug kabalak-an. Unta sa pagabot niini dili kadtong mabalaka kita sa ka kuyaw kundili maka-ingon kita ug haaay salamat ug miabot na.

Salamat,
Darwin

* * * * * *

Dear Darwin,

Salamat sa Diyos sa tanan nga mga timailhan sa pag-uswag ilabi na ang gasa sa teknolohiya. Ang atong kinabuhi nahimo nga komportable, kombenyente, ug mga tubag sa uban, kung dili ang tanan natong mga pangutana, naa ra sa tumoy sa atong mga tudlo. Kinahanglan lang nga konsultahon si Mr. Google o uban pang mga apps o plaforms. Dugang pa niini, mahibalo sab kita kung unsay mga panghitabo sa pikas nga bahin sa kalibutan.

The world is now a borderless global village. Dili na problema para sa atoang mga OFWs ang distansiya tungod kay bisan kanus-a maka konektar sila sa ilang mga pamilya ug uban pang ilang mga minahal sa kinabuhi. Mabuhinan ang kamingaw. Long distance relationships are somehow bridged and strengthened.

Ug dugang pa, ang usa ka indibidwal makahuman og degree, maka undergo daghang trainings, maka shopping sa daghang mga butang nga dili na mobiya sa panimalay. Naa koy kaila nga naglisod sa pag-organisar sa iyang mga ideya ug mao nga nag klik lang siya sa usa ka application. Lo and behold!….usa ka impressive output ang gihimo alang kaniya! Somehow this also makes research works a “walk in the park”!

However, there are always two sides of a coin. Nagpahayag ka og kabalaka sa imong paghisgot, nga “naisip ba nato ang downside niini?” Hinuon, maobserbahan nato ang usa ka realidad nga makasulti kita, “so near yet so far”. Pananglitan, sa pagkupot sa imong celphone, makaabot ka sa usa ka tawo sa pikas bahin sa kalibutan, pero layo ra ka kaayo sa tawo nga nagalingkod sa imong tapad kay nakatutuk ka na sa imong ginagunitan.

Ang ubang mga tawo karon gipulihan na sa mga makina. Kung mosulay ka sa pagtawag sa usa ka tawo gamit ang phone, ang imong tawag madawat sa usa ka answering machine. Sa pipila ka mga fastfood chains, kinahanglan ka na lang nga moadto sa usa ka dako nga board ug i-tap ang mga litrato sa kung unsa ang gusto nimo i-order. Usahay ang pagbayad gihimo nga cashless na, gamit lang ang imong gadget. Sa tinuod lang, less na gyud ang human interactions to the point nga impersonal na ang transactions.

Dili nato mapugngan ang kalamboan tungod paspas kaayo kini. Wala pa gani na master ang pinakaulahi nga application, naa sa sab mga bag-o nga mga versions ang gina introduce. Dugang pa niini, instant na ang kasagaran. Mao nga mawad-an na og pasensya ang uban ilabi na kung medyo nanginahanglan og taas nga panahon aron mabuhat ang ubang mga bagay o buluhaton. Mao kini ang mga realidad nga atong dapat atubangon. We just have to keep up with such developments. Ug kauban niining mga kalamboan, ang atong mga panginahanglan molahi na usab.

Bisan pa, labaw sa tanan, ang atong mga basic values of love, kindness, compassion, concern for others, etc., kinahanglan dili isalikway taliwala sa tanang mga pagbag-o ug kalamboan. Bisan unsang negatibo nga mga butang ang gipaambit o gi-post sa social media, kinahanglan nga mabinantayon kita sa mga butang nga mahimong magdala og daghang negatibong epekto dinhi kanato. Daghang mga higayon nga kita maka angkon og information overload. Usahay sab dili kita makamatikod nga peke diay kini, mao nga kinahanglan gyud ang igo nga pag-amping aron mailhan kini nga dili diay tinuod. Makadawat kita og mga impormasyon gikan sa mga pwersa sa maayo ug dautan (good and evil). Tungod niini gikinahanglan nato ang giya ug paglamdag sa Balaan nga Espiritu aron makaila kita kon hain ang atong hugot nga gisunod, ang maayo ba o ang dautan. Ug walay laing paagi gawas sa pagpabiling konektado sa atong Ginoo. Kung ikaw usa ka “techie”, mahimo kang instrumento sa pagsukol niining mga dautang pwersa pinaagi sa pagmugna sa mga apps, mga programa o mga materyales nga makadasig o makadala sa uban ngadto paduol sa atong Ginoo.

On the other hand, you have mentioned, so many modern infrastructures have mushroomed to respond to the needs of the times. Apektado ang atong palibot ug makadaghang higayon usab nga makadala og kadaut nga resulta sa atong pagpabaya ug dili maayo nga binuhatan, gawas sa natural nga panghitabo sa maong mga kalamidad. There are so much destructions in many parts of the world. Nakapangutana ka, “senyales na ba kini nga hapit na ang paghukom? Atoa ba kining napangandamam?” Aw, walay nasayod niini kondili ang atong Ginoo lang. Sa pagka tinuod lang, kinahanglan nga kanunay kitang andam sa atong katapusang destinasyon samtang kita nagpanaw sa atong kinabuhi dinhi sa kalibutan, may kalamidad man o wala. We should live our day as if it is our last! Busa, kinahanglan pahimuslan ang tanang kahigayonan sa paghimaya sa Dios pinaagi sa imong kinabuhi sa pag-alagad Kaniya, pinaagi sa paggamit sa mga gasa nga Iyang gipanalangin kanimo. Remember, you are gifted to give. Gigasahan ka sa Dios aron mahimo kang gasa sab alang sa uban.

Meanwhile, as what St. Padre Pio reminds us, “Pray, hope and don’t worry”, and, coupled with the words of St. Pedro Poveda, that “prayer is our only strength”, may all your endeavors be more pleasing to God as you touch lives, as you bloom and grow to become a transforming presence wherever you are planted.

God bless you more and may your tribe increase.
Ate Emz