Kalisod Ba

Dear Ate Emz,

Everyday we deal with different problems pero mao man gyud ang kinabuhi full of challenges. Wala kini kahumanan samtang buhi kita. I don’t know sa uban natong mga kaigsoonan on how they look at it, basta sa akong kabahin it is an opportunity to grow mature and these tests are measurements of patience to understand life better. Dili lamang puro sa kaharuhay, happiness, comfort but more of kining kinabuhing dunay pagsulay.

Kung puro na lang pud kita living without pain, hardship, struggles and all, we will never learn and get stronger. Ako man gud kaniadto kay very vulnerable. Gamayng turbulence malipong na dayun as if it’s the end of everything. Nakita nako ang uban nga perte ang mga problema kung unsa ka intense but they managed to handle. Maka-ingon ako og sa akoa kaha kadto nahitabo unsa na lang ang akong dangatan.

30 anyos na ako karon ug ulitawo pa. Somehow nakat-onan ko na diha sa hinay-hinay nga ang kinabuhi is like mathematics. In every problem there is a solution, and GOD is the ultimate problem solver. Basta na gani sa kalisod sa problema, when we cannot anymore handle them on our own, Siya ang calculator.

Trust and Believe that GOD is there to take care of everything.

Salamat,
Bryan

* * * * * *

Dear Bryan,

Lisud and kinabuhi, sumala ni M. Scott Peck, (The Road Less Travelled, 1978), apan kung masinati nimo ug dawaton nimo nga lisud kini, mahimo nga makalapas ka niini.

Alang usab sa uban, ang kinabuhi murag usa ka ligid, usahay naa ka sa taas (kalipay, kalampusan, kahupayan, etc.), apan usahay naa sab ka sa ubos (kasubo, kasakit, kangitngit, etc.). Hinuon, dili gyud kita maka ikyas sa mga pagsulay tungod kay kabahin gyud kini sa atong paglawig dinhi sa kalibutan. Tinuod ang imong gisulti nga kining atong mga pagsulay mao ang mga higayon nga kita motubo…we grow towards maturity. Busa, dili gyud makatabang sa pag mature ang atong mga anak kung atong akuon ang tanang dapat buhaton kung makasinati sila og kalisud samtang sila nagtubo.

Nahinumdum lang ko sa usa ka okasyon kaniadto, samtang nagtrabaho pa ko sa usa ka elementary school. Nasuspindi ang klase tungod sa bagyo. Na obserbahan naku ang pipila ka mga grade three pupils dinha sa opisina sa principal. Naglinya sila nga naghulat sa ilang turno sa paggamit sa telepono aron makatawag sa ilang mga ginikanan aron mag sundo kanila. Namatikdan nako ang usa ka bata nga naghilak ug ang usa sa iyang tapad miingon kaniya, “mayaman ka kasi, di nyo alam anong gagawin, iiyak lang kayo, aasa lang sa yaya”. Sa akong kaugalingon, nakahunahuna ko nga tingali usa sa mga rason nga naghilak ang bata tungod kay naanad siguro siya nga naay magbuhat og kasulbaran sa iyang mga panginahanglan sa panahon nga maglisod siya. Mao nga murag wala siya kumpiyansa kung unsa iyang buhaton.

Sa laing bahin naay istorya sa usa ka bata na feature sa social media, sa sayong edad (between 8-10 years old) napugos siya sa pag-atiman sa ilang umahan aron mabuhi tungod kay gibiyaan sa inahan ug wala na sab ang amahan. Kini siya nag mature og sayo tungod sa mga kalisdanan nga iyang naagihan. Nahimo siyang responsable, madiskarte, lig-on ug malahutayon sa pag atubang sa mga realidad sa kinabuhi.

Dugang pa niini, naa sab ubang mga estudyante, gidungan ang pagpanarbaho ug pagtuon. Nakat-on sila og maayong pamatasan sa panarbaho, kahanas sa pagdumala sa ilang oras, pasensiya ug determinasyon sa pagpadayon sa ilang mga damgo sa kinabuhi… against all odds. This gives them an edge over other job applicants who had no working experience while studying. Kining mga kasinatian maoy pipila lamang sa mga kalisdanan sa kinabuhi nga tingali nasinati sa uban.

Sa imong kabahin nakahisgut ka kung unsa na lang kaha ang imong dangatan kung ang kasinatiang kalisud sa uban mahitabo dinha kanimo. Abi nimo, kung ang Ginoo mohatag kanimo ug mga pagsulay, makaya ra gyud nimo kini tungod kay naa gyud nay mga gasa nga ipiyal aron mabuntog nimo ang tanan. Salig lang gyud Kaniya, dili gyud ka Niya pasagdan. Mahinungdanon nga makaamgo ka nga ang tanang mga kasinatian sa kinabuhi naa gyud mensahe ang Ginoo alang kanimo. Nanginahanglan lang gyud ka ug pagpamalandong pinaagi sa pag-ampo, pag konektar Kaniya, aron masabtan nimo kung unsay pagbuot o plano Niya alang kanimo.

Ayaw kalimti nga ang gusto lang sa Ginoo mao ang labing maayo alang kanimo. Gusto Niya nga ang tanan magdala kanimo paduol Kaniya. Busa, bisan unsa pa kalisud o kangitngit ang kasinatian, kupti Siya… ayawg buhii…kay mao gyud kini ang mga higayon nga Siya pinakaduol nimo! Just as one poem concludes… “when you see only one set of footprints, it was then that I carried you” (Footprints on the Sand, by Mary Stevenson). What an assurance and consolation…this is how He loves you and cares for you! Unsa pa may angay nimong ikabalaka? Hinumdumi nga walay bagyo nga dako kaayo kon ikaw adunay pagtuo sa atong Ginoo. Ang Iyang grasya, sama sa adlaw nga dili mosalop.

Daygon ug palasamatan ang Ginoo nga mitubo ka sa imong mga panglantaw sa mga pagsulay nga moabot kanimo. Padayon lang sa pagdawat anang mga pagsulay uban sa bug-os nga pagsalig Kaniya nga dili ka Niya biyaan. Ug hinaut nga ang atong Mahal nga Inhan mag-uban kanimo sa imong panaw sa kinabuhi.

God bless you more.

Ate Emz