Si Kristo ang Pagkabanhaw

Ika-32 nga Domingo sa Ordinaryong Panahon (November 6, 2022)
2 Mc 7:1-2, 9-14 / Ps 17:1, 5-6, 8, 15 / 2 Thes 2:16-3:5 / Lk 20:27-38 or Lk 20:27, 34-38

Ang pagkabanhaw anaa sa atong Ginoo. Si Jesucristo ang bugtong Anak sa Amahan, nagpasakit, nagpakamatay, ug nabanhaw. Kini mao ang sentro sa atong pagtoo, atong himaya nga makig-uban kanunay sa Dios diha sa tibuok natong kinabuhi.

Ang mga pagbasa karon nagpunting ngadto sa usa ka pagtulon-an mahitungod sa pagkabanhaw. Ang pangutana sa mga Saduceo naghatag ug dakong kahigayonan sa atong Ginoo aron mas mapalawom ug masabtan kon unsa ba gayod ang pagkabanhaw.

Si Jesucristo ang unang nabanhaw sa mga minatay matod pa ni San Pablo diha sa iyang sulat ngadto sa mga taga-colosas (Col 1:18). Kini nga kamatuoran sa pagkabanhaw nagpadayag nga kita nga mga sumusonod ni Kristo aduna gayoy dakong paglaum. Pinaagi niining maong paglaum makalabang kita niining mga nagkalain-laing mga kalisdanan ug mga pagsulay nga atong maagi-an. Ang pagkabanhaw dili lamang bunga sa huna-huna sa mga lideres sa simbahan apan gipamatud-an sa atong Ginoo kay siya miingon man nga ang atong Dios, Dios sa mga buhi ug dili sa mga patay.

Ang sitwasyon nga gitanyag sa mga Saduceo ngadto sa atong Ginoo usa ka laang aron mabitik nila ang atong Ginoo. Usa ka sinaryo nga hinimo aron pagpadayag sa ilang pagtulun-an nga wala gayoy pagkabanhaw. Ang mga Saduceo wala magtuo sa pagkabanhaw. Matud pa sa komentaryo ni Ephrem the Syrian “The Sadducees came and were saying to him, ‘There is no resurrection of the dead.’ They are called Sadducees, that is “the just,” because they say, “We do not serve God for the sake of reward.” They do not await the resurrection, and for this reason they call themselves “the just,” since they say, “We should love God without a reward.”(commentary on Tatian’s Diatessaron). Mao kini ang hinungdan nganong ang mga Saduceo wala gayod magtuo sa pagkabanhaw.

Karon diha sa konkritong sitwasyon sa atong kinabuhi, unsa man ang ang atong panlantaw kabahin sa pagtulon-an sa pagkabanhaw? Ang Dios nga maoy tinubdan sa tanang kamatuoran ug kinabuhi maoy atong saligan ug mahimong basihan aron sa pagbuntog batok sa mga bakak ug hiwi nga mga pagtulon-an.

Ang atong pagtoo ba sa pagkabanhaw usa ka kahigayonan aron nga mas mapalawman pa ang atong pagsalig ug paglaum nga makig-uban sa Dios? O sama ba sa pagtoo sa mga Saduceo sa ilang kaugalingon nagtoo nga sila lamang ang matarong, maong wala na magkinahanglan sa pagkabanhaw. Karon atong susihon ang atong tagsa-tagsa ka mga inklinasyon sa atong kinabuhi. (Bro. Soren Abellanosa)