Tawong Bagulbolan

(An excerpt from the Homily of Most Rev. Romulo G. Valles, D.D., Archbishop of Davao, April 5, 2022 during the live streamed mass of the 4th Fiesta of San Vicente as an Archdiocesan Shrine, Mulig, Toril, Davao City)

Kadali nato mubagulbol, diba korek? Naa gyod na sa atong batasan.

Naay saying sa inenglish, naay mga tawo magtan-aw sa usa ka basong tubig pero ang baso katunga ray tubig unya ang tunga wa pa, half full, tunga ra sa tubig. Naay mga tawo nga maghisgot gyod nganong wa mapuno, magbagulbol gyod nganong kulang kuno, nakalimot siya nga naa nay tunga, di magmapasalamaton nga naay tunga, sige gyog bagulbol.

Ako, no, bagulbolan jod kaayo ko kay murag perming kuwang. Tan-awa gamay ang good news of life.

Pagpili ug maayo nga dili ta matintal, di ta mabuta sa good daw nga gituboy ning kalibutana kai usahay mabuta ta sa kasilaw sa mga pagdani ining kalibutana.

Si Hesus mao gyod ang tuburan sa matuod nga maayo.

Ang ikaduhang bahin sa pamalandong ni Most Rev. Romulo G. Valles puno gyod sa kamatuoran nga kitang mga tawo, bagulbolan. Tingali kini tungod sa duha ka butang:

Una, wala kita mihatag sa atong tibuok ug hingpit nga pagsalig sa atong Ginoo. Kay ug misalig pa kita, dili unta kita magbagulbol kung aduna may mga “inconvenience” sa atong kinabuhi. Ikapila na ako naka sakay sa eroplano ug nakita ko nga sama sa abog ang kagamay sa tawo sa yuta. Tungod ang atong makita mabaw kaayo, mubo kaayo, dili nato makita ang kadako, kalawom, kahabog sa mga butang. Ug kon dili kita mapamalandungon, dili nato makaplagan kining vision sa Diyos alang kanato; ang pagsalig nato nga ang tanan may rason ug kabahin sa dakong plano sa Amahan alang kanato, dili na kita mag sige ug lantaw sa mga kakulangan sa atong pagpuyo isip Kristyano. Labaw na sa mga panahon nga kita anaa sa kasakitan, sa atong paglaom sa maayong resulta o paingnan ini, ato nalang sination ang mga pagtulon-an. Unsang mga hiyas kaha ang kinahanglan natong makat-onan sa atong kawad-on? Sa pagpakaulaw kanato? Pagpailob? Pagpaubos? Tingalig kinahanglan lang nga atong susihon sulod sa atong kasing-kasing aron kita makakaplag diha sa mga tubag.

Ikaduha, kulang ta sa “gratefulness”. Kon kita naglantaw sa mga maayong buhat sa atong Ginoo, mas daghan pa ang angay nga ipasalamat kontra sa ipangayo. Tuod man anaay mga kakulangan apan grasya sa Diyos nga kita duna pay kinabuhi. Matag adlaw aduna pa kitay higayon nga bag-uhon ang atong kinabuhi, tarungon, palamboon. Sa akong pagkasabot, dili ang Ginoo ang in-charge ug responsable sa pag-ayo nato sa atong kinabuhi, kundi kita. Ang atong kaugalingon ang dunay responsibilidad nga palamboon ang mga gasa nga gihatag kanato sa Ginoo aron maka live kita fully. Dili sab sala sa Ginoo kung kita naa sa kasakitan o sa kalisod, kanunay siyang maghatag kanato ug mga pamaagi nga usahay dili nato ma notice tungod napuno na kita sa kagul-anan.

Sa katapusan, ug atong balihon, sa matag bagulbol tungod sa kakulangan, atong lantawon ug unsa ang anaa, ang present, ang available ug diha mag sugod ang kaamgohan sa dakong grasya sa Diyos.