Consecrated Life

(An excerpt from the Homily of Most Rev. Romulo G. Valles, D.D., Archbishop of Davao, February 2, 2022 during the live streamed mass of the Feast of the Presentation of the Lord and World Day of Consecrated and Religious Life at San Pedro Cathedral Parish, San Pedro Street, Davao City)

Mao kining adlawa special, feast of the Presentation of the Lord, gihimo candelaria, special naay kandila ganina. Unya gihimo sa atong Santo Papa nga particular special day when we remember and pray with gratitude and joy to the Lord for people in consecrated life in the church, mao nay tuyo. Mao na nga ang simbahan mag-gahin ingon ni John Paul II ug usa ka adlaw nga ma-sharpen, ma-focus ang atong consciousness, ang atong paghandum, in gratitude and appreciation sa mga religious, mga brothers, mga sisters ug mga religious nga pari dinhi sa simbahan. We cannot imagine sa history sa simbahan nga walay special nga mga babaye ug lalaki in consecrated life.

Now I would bring your attention sa usa ka background medyo nakalimot na kita. Tan-aw mo sa banner nga gi-hang we are still within our quincentennial jubilee, 500 years of Christianity. Nag-begin niadtong April last year, Easter Sunday and closing I think sugod April 18-22 usa ka activity karon tuiga. Unya ako pa may head sa CBCP kaniadto naghimo kami’g pamahayag. Unya usa ka nindot nga paragraph sa pamahayag in celebrating 500 years of Christianity in the Philippines nga thanks be to God we would say flourishing, buhi pag-ayo, more or less lig-on ang faith. Ug ang simbahan sa Pilipinas distinct, the only nation like this in whole of Asia and ingon nila number three in the world in terms of number of Catholics. Ingon sa among pamahayag, we must remember in this jubilee, niining quincentennial of the great, great work of missionaries. And that time ang mga missionaries’ mga religious, mga pari and sisters and brothers. Wave after wave from Spain, from Portugal, from Italy, from France, from Ireland and later on gikan sa Canada.

Before the Jesuits and the Augustinians and then Canadians, Archbishop Clovis Thibault sila ang misugod, mi systematized gyud pag-ugmad sa Davao. Una, Canadians sa area sa Davao pero I grew up with American missionaries. But all people in consecrated life unya I would address myself to the lay faithful here, I know you can ma-connect ni akong gisulti naka experinsiya ta then in the past and up to the present sa paghago sa mga religious, mga brothers, mga sisters ug mga pari. Kaniadto pila lang kagrupo Jesuits, Redemptorist unya Blessed Sacrament, SDV, SVD karon daghan na, mga pari ug uban pa, salamat sa Dios continuing sa pag-alagad sa katawhan sa Dios sa Davao. So ingon ang Santo Papa duna’y three reasons nga iyang gi-established kining World Day for Consecrated life. Dili lang ni ila, nagmisa ko, magsaulog mi, ako, Bishop George ug mga religious, mga madre. No, dili ta on lookers karon, uy nagmisa! Sa mga madre diay na karon, sa mga brothers, no,no,no. Santo Papa niingon number one reason, so that the church for once to gather would give thanks and praise to God for the gift of people in consecrated life in the church. Ang ikaduha ingon siya so that kanang attitude sa kasingkasing nga kalipay, gratitude, thankfulness, pagdayeg sa Dios. So that kita maikag, ma-interesado, ma-intriga kita to learn, to know, to investigate ang ilang history, ang ilang giftedness ug ang ilang trabaho karon. Sila ang atong object apan kita makisayod kon unsa ug kinsa sila not only the past but also in the present.

Ako ning gisulti kaniadto, nia ang mga Missionaries of Charity niadto ko sa ilang balay sa Agdao, nagmisa ko didto usa ka I think renewal of vows. Nalipay kaayo ko, nindot kaayo, moving na kaayo kay magmisa ka sa Agdao with their sakop. Kanang ilang gialagaran nga mga tigulang, masakiton mura ba’g kong kita mga sinalikway intawon sa katilingban, mga forgotten. Nagmisa ko didto, simple kaayo ang misa then gi-invite ko sa mga sisters ug kaon. Unya kinasingkasing ni ha, pagkaon sa mga madre ang ilang plato intawon pinobre, na-struck ko. Unya dili intawon uniporme mura’g diin gikan ang isa ka plato, ang isa ka plato ana, limpyo kaayo. Mura naku naulaw sa akong kaugalingon, wala ko mag-ingon nga nakaminos? No, no, no. Unya ang kaon, what they have moingon ta’g kanang pobre ang simbahan, poor life, following Christ, the poor. That’s why panagsa it’s good to be with the religious, konsensiya sa simbahan na sila. Kahibalo mo, sila they follow rules quite strictly, obedience ug uban pa.

I tell you another experience years ago, didto ko sa seminaryo, kauban naku mga SVD sa seminaryo unya I was the rector then in the seminary and I was in the office of the procurator (tig-gunit sa kwarta). Unya ning anha ang laing SVD kay ang treasurer sa seminaryo mao poy treasurer sa ilang community. Unya naminaw ko didto, mga amigo man tanan, nakadungog ko sa request niya mangayo ug kwarta, dagko na gud mga pari kay mopalit siya ug sapatos. Bisan gasto nila very humble, palit siya ug sapatos kay naguba iyang sapatos. Mga magulang pa ni naku ning mga paria, mga bright kaayo, banggiitan, veteran missionaries pero nangayo pag sapatos. So this are the tales mga igsoon which ang mga religious in our midst, their prayer especially ang mga naa sa monasteries. Their prayer life mura ba’g pakonsensiya natong tanan to mention again additional sa prayer life nila.