Sugo nga Labing Hinungdanon

Thirty-first Sunday in Ordinary Time (October 31 2021)
Deut 6:2-6 / Ps 18:2-3, 3-4, 47, 51 / Heb 7:23-28 / Mk 12:28B-34

Ang Pangutana sa usa ka magtutudlo sa balaod diha sa atong Eebanghelyo nag-imbita usab kanato nga sa maka-usa pa mamalandong kita kon ang labing hinungdanon ba nga sugo mao ang atong gihimo diha sa atong kaugalingon. Kini wala lamang naghulagway nga ang magtutudlo sa balaod gustong mobitik kang Jesus apan nagpakita usab kini sa iyang pagkaabli ngadto sa bag-ong pagtulon-an. Apan, nasayod kita nga ang magtutudlo sa balaod usa ka batid sa mga balaod nga gihatag sa Dios kang Moises ug sa katawhan sa Israel.

Ang kalambigitan sa mga balaod diha sa ilang kinabuhi usa ka dayag nga nagpakita nga sila nakadepende gayod sa mga balaod nga ilang nasunod. Apan gusto sa atong Ginoong Jesucristo nga dili lamang diha kutob sa pagsunod kondili unsa may epekto niining balaod diha sa tagsa-tagsa ka kinabuhi? Nakapahatag ba kini ug kagaan sa mga palas-onon diha sa matag-adlaw nga kinabuhi? O dili ba kaha nakapadugang kini sa kabug-at sa panaw nga diin nakahag ug kaluya?

Ang paghigugma sa Dios nga maoy labing hinungdanon sa tanan, nagpadayag nga ang Dios maoy sentro diha sa tanan natong gibangbuhat. Apan unsaon man nato pagpakita nga kita nahigugma pag-ayo sa Dios. Ang ikaduhang sugo ni Jesus maoy magpamatuod niini, higugmaa ang imong isigkatawo sama sa paghigugma mo sa imong kaugalingon. Kining duha ka sugo adunay dakong kalambigitan diha sa kinabuhi sa matag tawo. Ang Dios nga iyang gialagaran nga dili makita, iyang gipasinati pinaagi sa pagpakita sa iyang gugma sa iyang isigkatawo.

Kung kining maong gugma sa Dios matisok diha sa kinahiladman sa tawo, unya maka-ingon gayod kita nga kining maong tawo makahimo sa paghigugma niadtong dili angayan nga higugmaon, nga mao ang gipakita ug gihimo sa Dios kanato. Ang atong amahan ug inahan nahigugma kanato dili lamang kay kita angay nga higugmaon, apan sila kanunay nga nahigugma pinaagi sa paghatag ug giya nga magsubay kita sa pagkamatarong ug pagkorek kon adunay mga mali nga mahimo.

Kita nakatuon sa atong Dios niini, sa pagpangita sa maayo ug paglikay sa dautan. Kita nakatuon sa paglantaw sa uban dili lamang gamit ang atong mga mata, apan gamit ang mga mata sa Dios, nga mao ang mahigugmaong pagtotok ni Jesus. Ang pagtotok nga nakasukad diha sa atong tagsa-tagsa ka mga kasingkasing nga diin wala lamang nagpabilin diha sa unsa ang atong makita apan milagbas ngadto sa kinahiladman sa tawo nga nagpaabot nga madungog ug pagpakabana nga matagad, pinaagi diha sa pulong gugma.

Apan sa laing bahin, pinaagi sa pagkaabli sa atong kaugalingon ngadto sa uban, pinaagi sa pagduol ug “pagka-available”, kita usab nahimong abli ngadto sa Dios, aron pagpamati nga ang Dios anaa kanila ug maayo. Ang gugma sa Dios ug gugma sa isigkatawo dili gayod mabulag ug kanunay parehas nga may kalabutan. Si Jesus wala mag-imbinto ug laing kasugoan apan pinaagi sa iyang pagkatawo ug sa tibook misteryo nga nagpakita sa panaghiusa sa gugma sa Dios ug sa tawo, sama sa duha ka bahin sa krus, pahigda ug patindog. Sa katapusan diha sa Eyukaristiya siya mihatag ug duha ka dagway sa gugma, paghatag sa iyang kaugalingon ug paghigugma sa matag-usa sama nga siya nahigugma kanato. (Bro. Zoren Abellanosa)