“Ephphatha!”

Ika-23 nga Domingo sa Ordinaryong Panahon (Sept. 5, 2021)
Is 35:4-7a / Ps 146:6-7, 8-9, 9-10 / Jas 2:1-5 / Mk 7:31-37

Ang pagkamapasalamaton nagpakita sa maayong kasinatian ngadto sa iyang isig ka-ingon ug labaw sa tanan ngadto sa Dios. Ang kagikan sa usa ka bungol ug amang sa atong ebanghelyo nagpadayag sa dili maayo nga kasinatian apan tungod sa kalooy sa Dios kaniya, ang mga tawo midala ug mihangyo sa atong Ginoong Jesuscristo nga hikapon ang maong tawo.

Kasagaran sa mga milagro sa atong Ginoo makita gayod sa dayag sa mga tawo o buhaton sa taliwala kanila apan sa laing bahin ang atong Ginoo karon iyang gipahilayo ang maong tawo sa mga nagpunsisok nga mga katawhan ug giayo sa atong Ginoo sa tago nga paagi. Ang milagro sa pag-ayo nahitabo sa hilom nga paagi apan nadala kini ngadto sa pagproklamar sa tanang katawhan tungod kay ang kamaayo sa Dios napadayag man pinaagi sa maong milagro. Apan ang kasinatian sa pagkaayo sa maong tawo wala magpabilin diha sa tago lamang kondili iya kining gimantala ngadto sa uban. Bisan kon gipinahan siya sa atong Ginoo apan mapadayonon siyang misangyaw sa iyang kasinatian ngadto sa tanang katawhan.

Ang pagkaayo nagsukad gayod kanunay diha sa atong pag-uyon sa makatambal nga presensya sa atong Ginoo. Bisan kon atong nadungog nga ang maong nag-antos nga tawo gitabangan sa mga tawo, apan wala gihapon mawala ang iyang kaikag sa paghinagbo sa atong Ginoo. Diha sa atong mga kasinatian sa atong kinabuhi, dili usab halayo kining maong experyensya, ug mohatag kanato sa pagkaabli ngadto sa atong Ginoo og mangayo sa iyang panabang. Ang pagkaabli naggikan usab sa atong Ginoo sa iyang pag-ingon Ephphatha! nga sa ato pa maabli ka.

Ang atong kasinatian karon sa COVID-19 pandemya naghulagway sa atong kawalay nahot, wala gayod kitay mahimo sa panahon nga ang usa ka realidad moatubang kanato. Apan ang Ginoo nagpahinumdom kanato sa pag-abli kanunay sa atong kaugalingon ngadto sa iyang makaalim nga gahom. Sama sa atong unang pagbasa karon diha sa libro ni propeta Isaias nga nag-ingon “pagma-isogon, ayaw kahadlok kay ania ang Ginoo” anaa kanunay ang atong hinabang sa atong Dios nga maoy tinubdan sa tanan.

Sa katapusan, ang pagdayeg sa kanunay anaa sa atong Ginoo mao kini ang kasinatian sa katawhan sa dihang ang usa ka tawo nga nagmasakiton ug karon namamaayo na, sila niingon: “maayo gayod niyang pagkabuhat ang tanan! Bisan gani ang bungol iyang gihimo nga makadungog ug ang amang nga makasulti.” Mao usab unta kini ang atong mabati ug mapadayag sa dihang makasinati kita sa makaalim nga presensya sa Dios diha sa atong kinabuhi. Amen. (Bro. Soren H. Abellanosa)