Ang pagka-anaa ni Cristo

Ika-tulong Domingo sa pagkabanhaw sa Ginoo (April 18, 2021)
Acts 3:13-15, 17-19 | Ps 4:2, 4, 7-8, 9 | 1 Jn 2:1-5 | Lk. 24:35-48

Ang pagpakita ni Jesus sa duha ka disipolos padulong sa Emmaus, nagpadasig kanato nga siya diay wala gayud mobiya sa mga nagduhaduha, naglibog, ug sa mga nag-antus. Dili siya estranghero kanato, Dili siya halayo kanato. Andam siyang moduol kanato bisan nagpakabuang kita sa atong kinabuhi. Siya, nagapanaw uban sa atong kinabuhi. Sa laing pagkasulti, siya sa kanunay naga-uban kanato.

Dili ba, nadunggan nato sa mga pagbasa sa iyang kinabuhi, nga sama kanato siya miagi sa kasakit, nag-antus, nagsakripisyo, nagpas-an sa krus, nasamdan, sama ra nga kita nakasinati niining tanan. Kining tanan, nagkahulugan nga wala kita niya biyai, kay siya mismo ang naghatag sa kusog aron atong mapas-an ang tanan. Kay nagauban siya kanato sa kanunay busa mahiuban usab kita kaniya nga magmadaugon. Kay siya nakabuntog niining tanan sa diha nga siya nabanhaw.

Busa sa panghitabo usab sa dalan sa Emmaus, gipakita kanato giunsa pagpadayag ni Jesus ang iyang presensya. Sa atong bahin, una sa tanan, ablihan nato ang atong mga mata sa posibilidad nga si Jesus anaa sa mga tawong nakatagbo sa atong panaw, sama sa mga dili nato kaila, mga kabus, mga binilanggo, mga bata, mga tigulang, mga masakiton, mga ilo ug uban pa. Ikapakita nato nga sila si Jesus kon dawaton nato sila ug alagaran. Ikaduha: Ablihan nato ang atong mga kasingkasing sa nabanhawng Jesus kinsa anaa ang iyang presensya sa “pagpikas pikas sa pan” sulod sa Santos nga Misa. Busa magmatuohon, magmatinud-anon, magmatahuron ug nakasentro ang panghunahuna, ug kasingkasing sa matag pagsaulog sa Santos nga Misa. Kon ato kining buhaton, madunggan nato ang pulong ni Jesus nga nag-ingon,” Kamo ang mga saksi niining mga butanga.”(Lk 24:48)

Ug miingon siya: “Panglakaw kamo sa tibuok kalibutan ug isangyaw kining Maayong Balita ngadto sa tanang mga tawo.”(Mk 16:15)