“Ayaw kamo kahadlok! Ako kini!”

Ika-Napulo’g Siyam nga Dominggo sa Ordinaryong Panahon (Agosto 9, 2020)
1 Hari 19:9a, 11-13a / Salmo 85:9-14 / Rom. 9:1-5 / Mat. 14:22-33

Ang mga pagbasa karong Dominggoha nagpadayag og usa ka tema – ang pagtoo. Ang pagtoo nga anaa ang Diyos nagauban kanunay kanato. Ang pagtoo nga kanunay siyang naminaw. Ang pagtoo nga gitubag niya ang atong mga pag-ampo kon kini haom sa iyang kabubut-on. Ug ang pagtoo nga kanunay siyang nakigsulti kanato. Mao kini ang Maayong Balita! Apan giunsa ba nato paghupot kining maong pagtoo? Ato bang gitugutan ang Ginoo nga muoban kanato? Naminaw ba kita sa iyang tingog?

Diha sa Ebanghelyo, ang mga tinun-an nangalisang pag-ayo sa ilang pagkakita kang Hesus nga naglakaw ibabaw sa tubig kay nagtuo man sila nga nakakita sila ug usa ka multo. Apan nahanaw ang ilang kalisang sa dihang nadungog nila ang iyang tingog nga nag-ingon, “Ayaw kamo kahadlok! Ako kini!” Mao kini ang mga pulong nga naghupay kanila. Ug mao sab kini ang mga pulong ang maghupay kanato karon. Labaw sa tanan, mahupay kita tungod sa pagtoo nga ang Ginoo nagauban kanato.

Daghan kaayo kitag mga ‘multo sa kinabuhi’ nga gikahadlukan. Dunay mga multo sa miagi na nga mga kasinatian nga maoy nahimong babag sa pagpadayon sa umaabot – mga sakit nga panghitabo, kapakyasan sa relasyon ug uban pang mangil-ad nga mga kasinatian. Lisod ang pagpadayon kon tugutan ta kining mga ‘multo sa kinabuhi’ nga mugawong kanato. Ang Kristohanong paglaum nagpahimangno kanato sa pagtan-aw sa umaabot. Ug diha sa Ebanghelyo, gidapit kita sa pagbangon ug pagpadayon sa paglakat inubanan sa dakong pagtoo nga magauban ang Ginoo kanato. Paminawon ta ang iyang mga pulong ,“Ayaw kamo kahadlok! Ako kini!”

Apan ang tingog sa Ginoo wala lamang diha sa mga dagkong kasinatian sa kinabuhi, anaa usab diha sa yano ug inadlaw-adlaw nga mga paningkamot. Mao kana ang kasinatian ni propeta Elias. Buot usab niya nga maminaw sa tingog sa Ginoo apan wala kini niya mabatii diha sa makusog nga hangin, sa linog ug sa kalayo. Nabati ni Elias ang tingog sa Ginoo diha sa yano nga huyuhoy. Ang Ginoo kanunay nga nakigsulti kanato karon bisan diha sa yanong mga panghitabo sa atong kinabuhi matag adlaw. Kung adunay tawo nga namati kanato panahon sa atong kalisdanan, kini tingog sa Ginoo. Kung adunay tawo nga migahin sa iyang diutayng abot aron sa pagtabang sa nanginahanglan, tingog kana sa Ginoo. Ug daghan pang mga yanong kasinatian diha sa atong kinabuhi diin atong mabati ang tingog sa Ginoo. Mao kini ang maghatag kanatog paglaum tungod kay ang Diyos kanunay nga nakig-uban kanato.

Ang Ginoo ra gayud ang atong dalangpanan. Sa ikaduhang pagbasa, gikanayon ni San Pablo nga ang pagkahimulag sa tawo gikan sa Diyos mao ang sinugdan sa iyang kalaglagan. Buot sa Diyos nga mahiduol kita kaniya kay kitang tanan iyang mga hinigugma. Ang kasinatian ni Pedro sa paglakaw ibabaw sa tubig ato usab nga kasinatian. Makalakat kita nga malampuson kon atong itutok kanunay ang mga mata sa atong kasingkasing ngadto kang Hesus apan kon atong ibalhin ang atong pagtan-aw ngadto sa mga ‘makusog nga hangin sa kinabuhi’ maunlod kita. Apan bisan diha sa mga higayon nga kita maunlod, ang Ginoo kanunayng nagdasig sa pag-ingon, “Ayaw kamo kahadlok! Ako kini!” Sa maong higayon, mapaubsanon unta kita nga manawag kaniya, “Ginoo, luwasa ako.” Huptan ta unta kanunay kining maong pagtoo.

Ginoong Hesus, ubani kami sa kanunay kay wala kami mahimo kon wala ikaw. Amen.