Magmabungahon Lamang Kita Diha sa Diyos

Ika-Napulo’g Lima nga Dominggo sa Ordinaryong Panahon (Hulyo 12, 2020)
Is 55:10-11 / Rom. 8:18-23 / Matt. 13:1-23

Niadtong anaa pa ako sa seminaryo sagad sa akong mga gimbuhaton mao ang pagpananom ug mga gulay. Dakong hagit ang maong buluhaton tungod kay nagkinahanglan kini ug taas nga panahon apan sa seminaryo pagabuhaton lang kini sa hamubong oras sa pagpanglimpyo matag Lunes ug Huwebes sa hapon. Dili nako malimtan nga malipayon kaayo ko nga magtan-aw sa mga nanurok nga bag-ong tanom gikan sa mga binhi nga akong gitisok. Adunay mga higayon usab diin wa nanurok ang mga liso ug kung nanurok man, mga niwang kaayo ang mga punuan niini. Apan bisan niwang ang uban kanila, wa nako sila pangibta kay naglaum ko nga kung sila bűbűan ug atimanon, muhimsog ra unya sila ug mamunga. Ug tuod man, sagad kanila nagmabungahon.

Mao usab ang pag-atiman sa Ginoo kanato. Gikanayon diha sa Salmo nga giatiman sa Diyos ang kabuhatan, gihatagan ug tubig ug gipanalanginan ug madagayaong abot. Diha sa unang pagbasa, gilatid ni propeta Isaias nga ang pulong sa Diyos gitisok diha sa kasingkasing sa tawo ug gitandi niya ang gahom niini ngadto sa ulan ug yelo nga mopatubig sa yuta aron manurok ang mga tanom niini ug kahatagag binhi ang magpupugas ug pagkaon ang mga tawo. Dinhi gipasabot ni propeta Isaias nga ang pulong sa Diyos, sama sa binhi, kanunayng mabungahon. Apan ang mamahimong abot niini nag-agad usab sa atong pagpakigtambayayong.

Diha sa Ebanghelyo, si Hesus migamit ug sambingay sa usa ka mag-uuma nga nagpugas. Sa iyang pagsabod sa mga binhi, ang uban niini nahulog sa agianan, ang uban sa yuta nga batoon, ang uban sa dapit sa mga sampinit apan ang uban sa maayong yuta. Atong mamatikdan nga bisan nagkadaiya ang matang sa yuta, nanubo kining mga binhi nga nangatagak. Kung atong tukion pag-ayo kining maong mag-uuma dili makaantigong manguma tungod kay iyang giusikan ang iyang mga binhi sa mga yutang way hinungdan. Apan dili kini mao ang panglantaw sa Ginoo. Dako ang iyang pagsalig kanato, ug sa iyang pagsabwag sa iyang pulong wa niya ipanumbaling kung unsang matang sa yuta kini mahulog. Ang Ginoo wa lang musabwag sa iyang pulong – ang iyang pulong nahimong tawo ug mipuyo uban kanato. Si Kristo gisabwag sa lain laing matang sa yuta apan kanunay siyang nagmabungahon.

Unsa mang matanga sa yuta ang atong nahimutangan karon? Mitubo ug namunga ba kita nianang maong yuta? Sagad kanato karon anaa ang kabalaka, pag-antus ug kahadlok tungod sa pandemya. Apan gidasig kita kanunay sa Diyos diha sa paglaum. Sa ikaduhang basahon, si San Pablo miingon sa mga taga-Roma nga ang pag-antus niining panahona dili gayod ikatandi sa himaya nga ipadayag unya kanato. Ang uban kanato gibati na nga ang nahimutangan karon yutang batoon o ba kaha dapit sa mga sampinit apan kung atong tugutan ang Ginoo nga mupadagayday sa iyang kaayo magmabungahon kita kay sa iyang mga mata ang atong nahimutangan mamahimong maayong yuta. Gitugyan niya kanato karon ang tahas sa pag-atiman aron ang mga binhi nga gipugas niini magmabungahon. Kung nagmabungahon kita, atong ipaambit kini ngadto sa uban.

Ginoong Hesus, dad-a sa kahingpitan ang mga maayong binhi nga imong gitisok diha sa among kasingkasing. Amen.