Madawat ang kinabuhing dayon sa iyang mga karnero

Ika-upat nga Domingo sa Pagkabanhaw
Acts 13:14, 43-52 / Ps 100:1-2, 3-5 / Rv 7:9, 14-17 / Jn 10:27-30

Kadaghanan sa mga Judeo nagpangutana, kon ang Mesias moabut ba ug siya ang mobag-o sa ilang politikal ug relihiyosong kahimtang. Ang katawhan, naglibog ug gimata mata: Ipadayon ba nila ang tradisyon diha sa templo? Si Juan Magbunbunyag ba ang Mesias? Si Jesus ba nga taga Nazareth ang Mesias? Kon atong sutaon ang Ebanghelyo, wala gayud si Jesus motubag. Nganong wala siya motubag? Una, ang ilang pagsabot sa Mesias mao man ang relihiyosong paglaum nga nasudlan sa politikanhon, ug ekonomikanhon nga pagpaabot sa Mesias. Sukwahi sa ministriya ni Jesus mao man ang pagsangyaw sa Maayong Balita sa kapasayloan ug bagong kinabuhi didto sa gingharian sa Dios. Ikaduha, nahibalo si Jesus nga ang mga Judeo wala gayoy interest sa pagpaminaw kaniya. Gipili nilang idumili si Jesus. Ang ilang pagdumili kang Jesus, nagpasabot nga sila dili iyang mga karnero. Sila nagasunod sa laing magbalantay sa karnero. Busa si Jesus miingon: “Ang akong karnero, maminaw sa akong tingog. Nakaila ako nila ug sila nagasunod kanako. Naghatag ako kanila sa kinabuhing dayon ug dili na gayud sila mamatay ug walay makaagaw kanila gikan kanako. Ang akong amahan nga maoy naghatag kanila ngari kanako labaw sa tanan, ug walay makaagaw kanila gikan sa Amahan. Ako ug ang Amahan usa ra.” (John 10: 27-30}

Tinuod adunay panahon sa atong kinabuhi nga kita maglibog ug matamatahon. Bation kita sa pagkawala, ug kahadlok. Bation sa kamingaw ug pagkabiniyaan. Buot kita nga adunay mangita kanato, aron tawgon ug mahigugmaong mogakus kanato, ug mosulti sa tanang butang aron nga kita makasinati sa kaayuhan. Kon kabahin kita ni Jesus, kon si Jesus ang atong Magbalantay, kon kita mawala ug mobati sa kahadlok ug kalibog, si Jesus mao ang mangita, ug mokaplag kanato. Unsa kadako sa grasya, sa kalipay ug sa kalinaw sa diha nga madungog nato ang iyang tingog nga nagtawag sa atong ngalan. Tinuod, nakaila si Jesus kanato. Mao usab kana ang iyang giingon ngadto sa mga Judeo mahitungod sa iyang panon: “Nakaila ako kanila.”

Dili pa lamang dugay, adunay miingon kanako didto sa hospital nga: “Wala ako sa hospital nga akong gusto. Ang mga doctors wala ko makaila. Busa lain ang akong gibati.” Sa laing bahin adunay miingon usab nga nalipay ako nga ania dinhi nga hospital kay nakaila kanako ang akong doctor. Maayo ang akong gibati ug malinawon ako, kay dali ra akong maayo. Mao usab kana ang pamaagi ni Jesus. Kon kabahin kita kaniya, nakaila siya kanato.

Ang kinabuhi dili gayud sayon. Ang kinabuhi daghay mga liko-liko nga agianan, nga usahay masamdan, mapangos ug masakitan kita. Makit-an nato ang kaugalingon nga nawala, nahadlok, naglibog ug nagsubo. Kon kita kabahin ni Jesus, si Jesus mao ang atong Magbalantay, si Jesus mao ang mangita, makakaplag, makaila kanato, mao usab ang mobendahe sa atong mga samad ug modala kanato sa tubig nga linao, ug berdeng sibsibanan. Busa diha bitaw sa Juan 10:28, “Ihatag ko kanila ang kinabuhing dayon ug dili na gayud mamatay ug walay makaagaw kanila gikan kanako.

Hinaut nga madungog nato ang iyang tingog, aron ato siyang makaila, kinsa nagtawag sa matag ngalan nato, ug mosunod kita diin kita niya dalhon; kinsa uban sa Espiritu Santo, buhi ug hari, hangtud sa kahangturan. Amen. (Sr. Rica G. Dalaguit, FsP)