Ang Hagit sa Pagpadayag sa Anak sa Dios

Solemnity of the Epiphany of the Lord
Is 60:1-6 / Ps 72:1-2, 7-8, 10-11, 12-13 / Eph 3:2-3, 5-6 / Mt 2:1-12

Ang tulo ka manulonda (mago), naniid sa Bitoon. Ang mga pangulong pari ug mga Scriba mikonsulta sa Kasulatan. Kining duha, ang Bitoon ug ang Kasulatan nagtudlo sa samang deriksyon–nga mao ang lugar sa Bethlehem didto sa Judea. Ang Diyos nga mao ang nagsulat sa Kasulatan, mao usab ang nagmugna sa mga Bitoon. Ang Bata nga gipadayag sa Kasulatan mao ang magmamando kinsa mobantay sa katawhan sa Israel nga iya sa Dios. Siya usab mao ang Manluluwas sa kalibutan. Ang pagka-malukpanon sa kaluwasan nga gipaambit sa Dios kanatong iyang mga anak mao ang mahinungdanong tema sa atong kasaulogan karong adlawa sa Piyesta sa Pagpadayag ni Jesus ngadto sa mga Makinaadmanon o mga Mago. Gisaulog nato ang Epipanya, human sa Pasko, tungod kay sa Pasko si Cristo miabot sa kalibutan ug sa Epipanya, ang iyang pag-abot gisangyaw sa tibuok kalibutan. Gipa-klaro dinhi nga ang Simbahan ni Cristo malukpanon o Katoliko-Universal. Ang hinungdan mao nga ang tibuok nasud sa kalibutan maoy iyang puloy-anan ug ang iyang mga bukton nga nagdupa didto sa krus, migakos sa tanang katawhan, sa tanang kaliwat ug alang sa tanan. Sa laing pagkasulti, nagpadayag si Jesus sa iyang kaugalingon, alang sa tanan, ug dili alang lamang sa mga Judeo.

Busa, kitang mga Kristyanos adunay tawag sa pagsabwag sa Maayong balita — nga si Cristo, ngadto sa tibuok katawhan: Kini nga misyon pagabuhaton gayud ug dili bale-walaon.

Ang atong misyon dili epektibo, kon kita mismo wala usab makakita kang Cristo-bisan kon gitawag nato ang atong kaugalingon nga mga Kristyano. Kon nagtuo kita nga nakita na nato siya, bansayon nato ang pagka-maunongon ug pagka-matinud-anon ngadto kaniya.

Ang Epipanya, usa ka pag-awhag ug usa ka hagit alang kanato. Nag-awhag kanato nga bag-ohon ang atong pagtuo ug padayon sa pagpangita sa hingpit nga si Cristo. Naghagit usab kanato sa pagpadayon sa pag-paila-ila kaniya sa tibuok kalibutan. Gihagit usab kita nga mamahimong sandayong o agianan sa Diosnong grasya sa Dios ngadto sa uban. Gihagit usab kita sa pagdala kang Cristo niadtong nagpangita sa kahulugan sa ilang kinabuhi, ug Siya diay ang tubag sa ilang mga pangandoy. Tinuod nga dawaton nato kini nga mga hagit, tungod kay kinahanglan nga kitang tanan maluwas og dili kay kita lamang ang mag-inusarang maluwas. Unsa kahay isulti sa Dios, kon moatubang kita kaniya nga wala ang uban?

Sa laing bahin, ang tanan nga mangita sa kamaturoan, gisaaran ning atong pagsaulog nga Siya makaplagan sa tanan, nga matinud-anon og mapadayonon nga nangita kang Jesus kinsa, mao ang kamatuoran, dalan ug kinabuhi. Ang komedya niining duha ka nangita sa atong Ginoo mao nga ang tumong nila magkaatbang. Ang Makinaadmanon, nangita sa Ginoo aron sa pagsimba kaniya isip bag-ong natawong hari, samtang ang mga pangulong pari ug mga scriba, nangita kaniya aron pagtubag sa sugo sa nahingawang hari Herodes kinsa naghunahuna sa pagpatay sa batang Jesus. Busa sa katapusan mahinungdanon ang pagsusi usab sa atong mga kasingkasing kon unsay atong tumong sa pagpangita kang Jesus diha sa atong kinabuhi. Hinumdoman nato nga ang adunay putling kasingkasing lamang ang magmadaugon ug magmalungtaron. Malipayong Pagsaulog Sa Piyesta sa Epipanya! (Sr. Rica G. Dalaguit, fsp)