Pulong sa Kinabuhi

Oktubre 2017

“Angay’ng batonan ninyo ang hunahuna nga gibatonan ni Cristo Jesus” (Fil 2:5)
Si Apostol Pablo, samtang anaa sa prisohan tungod sa iyang pagsangyaw sa Ebangelyo, mipadala ug sulat ngadto sa mga taga-Filipos. Siya mismo ang kinaunhang misangyaw sa Ebanghelyo didto sa siyudad sa Filipos diin daghang mituo ug mahinangpon nga nagtugyan sa ilang kaugalingon niining bag-ong kinabuhi. Nagsaksi sila sa gugmang Kristohanon bisan ug mibiya na kanila si Pablo. Kining balitaa naghatag ug dakong kalipay kang Pablo, mao nga ang iyang sulat puno sa pagpangga sa mga taga-Filipos.

Busa, iya silang giam-aman sa pagpadayon niining ilang gibuhat, aron ang tagsa tagsa kanila ug ang komunidad dungan nga molambo. Bahin niini, iya silang gipahinumduman sa ilang panig-ingnan kang-kinsa nakat-onan nila ang estilo sa pagkinabuhi nga pinasikad sa Ebangelyo:

“Angay’ng batonan ninyo ang hunahuna nga gibatonan ni Cristo Jesus”
Ug unsa man kining “hunahuna”? Matugkad ba diay nato ang halawom nga huna-huna ni Jesus aron atong sundon siya?

Nakasabot si Pablo niini: si Cristo Jesùs, ang Anak sa Dios, gibiyaan ang iyang pagka-Diyos ug mitungha taliwala kanato; nahimo Siyang tawo, sa hingpit Siyang nag-alagad sa Amahan, aron kitang mga tawo mangahimong mga anak sa Dios. Gituman niya ang iyang Misyon pinaagi sa giunsa niya pagpuyo ang tibuok niyang tawhanong kinabuhi. Walay hunong ang iyang pagpaubos aron makaabot sa mga kinagamyan, sa mga walay gahum, walay kadangpan, aron mahatagan usab sila ug kahupayan, aron masinati nila nga sila gihigugma ug nahatagan ug kaluwasan: ang sanlahon, ang biyuda, ang langyaw, ug ang makasasala.

“Angay’ng batonan ninyo ang huna-huna nga gibatonan ni Cristo Jesus”
Aron mailhan nato ug mapalambo diha kanato ang hunahuna ni Jesus; unahon nato pag-amgo diha sa atong kaugalingon ang presensya sa Iyang gugma ug ang gahum sa Iyang pagpasaylo; unya, sud-ongon nato Siya, angkonon nato ang iyang estilo sa pagkinabuhi, nga maoy nagtukmod kanato sa pag-abli sa atong kasingkasing, atong hunahuna ug atong mga bukton ug pagdawat sa kada tawo tungod lamang kay siya atong isigkaingon. Likayan nato ang tanang matang sapaghukom o pagsaway sa uban, apan hatagan ang atong kaugalingon nga mabuhong kita sa mga maayong hiyas sa tawo nga imong gikaatubang, bisan pag natabunan lang ug tagiptip sa kahuyang ug kasaypanan; ug daw “nag-usik-usik lang ta sa panahon” niining atong pagpaninguha.

Ang pinakalig-on nga kinaiya ni Jesus, nga mahimo natong mapanag-iya, mao ang gugmang walay kondisyon, ang desisyon sa pagpaambit sa uban sa atong gamay o dinagko nga abilidad, aron sa walay kukahadlok makatukod ta ug konkretong pakig-uban diha diin kita nagpuyo ug nagtrabaho; ug ang pagkat-on unsaon pagsagubang sa mga kalisdanan, ang walay pagsinabtanay, ang lain-laing panglantaw; inubanan sa espiritu sa kalumo ug walay puas nga panlimbasog aron makakaplag sa dalan sa Diyalogo ug pagdinaitay.

“Angay’ng batonan ninyo ang hunahuna nga gibatonan ni Cristo Jesus”
Si Chiara Lubich, nakasinati sa gahum sa ebanghelyo tungod kay nagpa-agak man siya sa ebanghelyo sa tibuok niyang kinabuhi; misulat siya:

“Ang buot ipasabot sa atong pagsubay sa kinabuhi ni Cristo, mao ang pagsabot nga para natong mga Kristiyanos, adunay kahulogan ang atong kinabuhi konmabuhi ta para sa uban, kon ang panglantaw nato sa atong kinabuhi isip usa ka serbisyo alang sa isigkatawo, ug kon ang tibuok natong kinabuhi naka-ugbokibabaw niining haligiha. Nan matuman ra gayud ang anaa sa kasingkasing ni Hesus. Atong mapuy-an ang ebanghelyo. Ug mabulahan ta sa Iyang mga panalangin”. (Letizia Magri | Focolare Movement)