Ako ang pagkabanhaw ug ang kinabuhi

Ikalima ng Domingo sa Kwaresma
Ez. 37:12-14/ Sal. 130:1-8/ Rom. 8:8-11/ Jn. 11:1-45

“Ako ang pagkabanhaw ug ang kinabuhi. Ang nagtuo kanako, bisan tuod mamatay, mabuhi, ug ang tanan nga buhi ug nagtuo kanako dili gayod mamatay.”

Ang buot ipasabot sa Ginoo dinha sa Ebanghelyo mao nga ang Kristiyanos, bisan ug mamatay, magpadayon nga buhi.

Maingon nga si Kristo buhi. Siya ang kinabuhi. Siya naghatag sa kinabuhi. Ug ang kinabuhi nga gipaambit ni Kristo lain kay sa kinaiyanhon nga kinabuhi sa lawas. Kinabuhi kini nga dayon. Ang kinabuhi alang sa Kristiyanos dili lamang ang gilaoman kondili kining kinabuhi mismo nga iyang gipuyo dinhi. Ang nagatoo kang Kristo nakalabang na gikan sa kamatayon ngadto sa kinabuhi susama ni Lazarus.

Ang Espiritu Santo diha sa Simbahan mao ang nagmatuod sa pagkabanhaw ni Kristo. Sa dihang gipadala ang Espiritu, ang Dios nagpuyo na sa iyang kinapun-an diha kanato. Sa gahom sa maong Espiritu nga gipaambit kanato, nahimo na kitang bag-ong binuhat, bag-ong linalang. Aduna na kitay kinabuhi nga dayon.

Ang Dios mibanhaw kang Kristo gikan sa mga minatay. Kabahin kini sa unang giwali sa mga apostoles. Mao usab kini ang pundasyon sa bag-ong kinabuhi sa Kristiyanos ug sa pagkamugna sa Simbahan. Kon wala pa mabanhaw si Kristo, wala untay Simbahan ni tinuohan. Nagpadayon unta kita nga walay paglaom, walay kinabuhi. Nagpadayon unta kita nga daw patay bisan ug buhi.

Si Kristo mibungkag sa atong kalibotan diin anaa ang kamatayon. Miabli siya sa bag-ong dalan paingon sa kinabuhing dayon sa Dios. Ang nabanhaw nga Ginoo dili lamang modelo sa atong kinabuhi kondili pundasyon ug tinubdan niini. Ang pagbag-o sa kinabuhi gipaambit na sa kinaiyahan ug sa tawo, salamat sa pagkabanhaw ni Kristo. Apan bisan tuod ug kining bag-ong kinabuhi kinabuhing dayon, ang tawo mahimo nga mawagtangan niini. Mawagtang kini kon siya moputol sa iyang pagkahiusa kang Kristo pinaagi sa sala ug sa pagbiya sa Dios.

Kining kinabuhi sa pagkabanhaw nga anaa na kanato mao ang pagkadugtong kang Kristo, sama sa sanga ngadto sa punoan. “Ako ang punoan sa paras, ug kamo ang mga sanga. Ang magpabilin kanako ug ako diha kaniya mamungag daghan, kay kon wala ako wala kamoy mahimo” (Juan 15:5). Kining kinabuhi mapadangat kanato pinaagi sa mga sakramento. Ang mga sakramento mao ang mga paagi nga gimugna ni Kristo nga madugtong kita kaniya, sa iyang kinabuhi, pag-antos, kamatayon, pagkabanhaw, ug pagsaka sa langit. Ug mao nga gikinahanglan ang atong masubsob nga pagdawat sa mga sakramento.

Ang pagbuhi ni Kristo kang Lazarus usa lamang ka paglantaw sa Iyang pagkabanhaw. Gipakita kanato nga ang kamatayon dili gayod modaug batok sa gahom sa Diyos. Nga walay imposible sa Diyos ug walay makapildi Kaniya. Ug nga wala mahuman ang tanan sa kamatayon ni Hesus. Sa Iyang pagkabanhaw midaug Siya batok sa kamatayon.

Apan dinha kanato daghan ang patay bisan ug buhi. Tungod kay nagpuyo man sila sa kahimtang sa sala. Sama pananglitan sa pagpuyopuyo nga wala magdawat sa panalangin sa pari sa sakramento sa kaminyuon. Unsa may atong mahimo aron sa pagsolbad niining problemaha?

Sa laing bahin daghan kanato ang mga nasubo kay nawad-an ug mga minahal sa kinabuhi. Unsaon man nato pagkonsuelo kanila? (Rev. Emannuel Calumpong)