“Siya mihapa sa mga tiil ni Jesus sa pagpasalamat”

Ika-28 nga Domingo sa Tuig
2 Hari 5:14-17/ Ps. 98:1/ 2 Tim. 2:8-13/ Lukas 17:11-19

Diha sa mga kalisdanan atong makaplagan kung kinsa gayud ang atong mga tinuod nga igsoon ug higala. Usahay kalisdanan gayud ang mopugos sa mga tawo aron kalimtan ang mga babag o mga gitawag nato’g “prejudices.” Mao nga niining Ebanghelyo atong makita ang usa ka talagsaong panghitabo – usa ka Samarianhong sanlahon kauban sa siyam ka mga Judio nga sanlahon. Ug ang maanindot pa niini, sa dihang ilang nakita si Hesus, mihangyo sila dili aron ayohon inay sa Iyang kalooy lamang.

Ang pulong nga kalooy literal nga nagkahulugan ug masulob-on sa kasingsing (“sorrowful at heart”). Ang usa ka maloloy-on nga tawo makig-ambit sa mga kalisdanan ug pag-antos sa uban nga daw ingon sa iyang kaugalingon. Ug sa ingon, iyang buhaton ang tanan aron pagwagtang nining mga kalisdanan ug pag-antos.

Ang kalooy konektado usab sa hustisya. Si Thomas Aquinas, usa ka bantugan nga magtutudlo ug escolar sa Skriptura, miingon nga ang kalooy “dili moguba sa hustiya, apan usa ka matang sa katumanan sa hustisya ..ang kalooy nga walay hustisya mao ang hinungdan sa pagkabungkag. Ug hustisya nga walay kalooy usa ka matang sa kabangis

Busa unsa ang kahulogan niining napulo ka mga sanlahon sa ilang pagpangayo ug kalooy? Sila nahibalo sa ilang panginahanglan sa kaayohan dili lamang sa pisikal apan ingon man sa espirituwal nga kaayohan. Miduol sila kang Hesus uban sa paghinulsol ug hugot nga pagtoo nga Iyang mawagtang ang ilang palas-anon sa sala ug pag-antos ug ang posibilidad sa pagpasig-uli sa ilang mga lawas ug kalag (restoration of body and soul). Ang ilang paghangyo sa kalooy hangyo alang sa pagpangayo sa pasaylo ingon man sa pagpalingkawas kanila sa pag-antos. Si Jesus nagahatag sa Iyang kalooy sa tanan nga mangayo nga adunay hugot nga pagtoo ug pagbasol.

Apan nganong usa lang sa napulo ka sanlahon ang mibalik aron sa pagpakita sa pagpasalamat? Pagkamapasalamaton (gratefulness), laing pulong nga nagpadayag sa kinasingkasing nga pasalamat o sa usa ka mapasalamaton nga kinaiya, nga aduna usab kalabutan sa grasya. Ang pagkamapasalamaton mao ang pagpakita ug paghatag sa kinasingkasing nga bili sa usa ka butang o tao. Ug kini mao ang gipakita sa Samarianhon ngadto kang Hesus pinaagi sa iyang pagtahud Kaniya ug pagdayeg sa Dios.

Ang dili paghatag ug pagtagad sa kalooy ug hinabang nga gipakita kanato sa uban, makahimo kanato nga dili mapasalamaton ug dili mabination kanila. Ang pagkadili mapasalamaton susama ra sa pagkamalimtanon o ang dili pagbalos sa kaayo nga nadawat gikan sa uban. Busa kini usab mahimong mosangpot sa kakulang sa gugmang putli (charity) ug dili pagkamatugtanon (intolerance) ngadto sa uban, ingon man usab sa uban pang mga bisyo, sama sa pagreklamo, pagbagutbot, walay pagkatagbaw, garbo, ug sa pagkamapangahason.

Pipila na kaha kahigayon nga kita dili nagmapasalamaton sa atong mga ginikanan, mga pangulo sa simbahan, mga magtutudlo, ug mga silingan? Kanunay ba natong mapadayag ang atong pagkamapasalamaton ngadto sa Dios alang sa Iyang abunda nga tabang ug kalooy kanato? Kita ba usab mabination, ug maloloy-on ngadto sa atong isigkatawo sa panahon sa ilang panginahanglan ug sa suporta? (Reb. Emmanuel G. Calumpong)