Pulong sa Kinabuhi (Focolare Movement)

Dili ba mao man kini ang gitudlo ni Jesus diha sa “Amahan namo”… pasayloa kami sa among mga sala ingon nga nagapasaylo kami sa mga nakasala kanamo?

Bisag kita masayop man; apan sa matag higayon nga masayop ta, buot tang pasayloon dayon. Magpakilooy ta ug nagmalaumon nga hatagan ta’g higayon nga makasugod pag-usab, ug hatagan ta gihapon sa ilang pagsalig kanato. Kon mao kini ang buot natong mahitabo mahitungod kanato, dili ba kaha mao usab kini ang gipaabot sa uban? Dili ba nga higugmaon nato ang atong isigkatawo sama sa atong kaugalingon?

Si Chiara Lubich, nga nagpadayo’g pagdasig kanato unsaon pagsabot sa Pulong sa Kinabuhi, mihisgot bahin sa pagpasaylo: ang pagpasaylo wala magpasabot nga kalimtan lang ang nahitabo, nga kasagaran buot ipasabot, likayan ang pag-atubang sa kamatuoran. Wala magpasabot nga ang pagpasaylo kahuyang, nga sa ato pa, dili tagdon ang sayop, tungod kay nahadlok ta sa kakusgan sa nagbuhat niini. Ang pagpasaylo wala magpasabot nga dili igsapayan ang mga dagkong kasaypanan; ug isipon natong sakto ang mga dautang buhat. Ang pagpasaylo dili buot magpasabot nga dili ta manggilabot sa uban. Ang pagpasaylo atong tinuyoan; usa ka akto sa atong kabubut-on ug katin-aw sa salabotan, busa usa ka akto sa kagawasan, nga nagpamatuod nga “gidawat ko ang akong igsoon tungod kay mao kana ang iyang kinaiya”, bisan pa’g dagko ang mga kalapasan nga nabuhat niya kanako, sama ra sa Diyos nga nagdawat kanatong tanan nga pulos makasasala, sa walay pagpanumbaling sa atong mga sayop. Ang pagpasaylo buot magpadayag nga dili suklian ang sayop ug laing sayop, apan nagbuhat hinuon sa gisulti ni San Pablo: “Ayaw pagpadaog sa dautan, hinuon, buntoga sa kaayo ang dautan”.

Ang pagpasaylo maantigong moabli’g kahigayonan sa nakasala kanimo nga mausab, aron mabag-o ang inyong pagtinagdanay; busa panahon alang kaniya ug alang kanimo sa pagsugod ug bag-ong kinabuhi, nga unta makapadayon padulong sa usa ka kaugmaon, “diin ang dautan dili maoy mohari.”

Tabangan ra kita sa Pulong sa Kinabuhi aron makapanagang batok sa tentasyon sa pagtubag nga dili maayo, sa pagpanimalos dihadiha dayon. Matabangan ra ta sa paglantaw sa atong “kaaway” isip bag-o siya sa atong mga mata; isipon nato siyang usa sa atong mga igsoon, bisan pa’g dautan siya, kay nanginahanglan man siya nga may tawong mohigugma kaniya ug motabang sa pag-usab sa iyang kinaiya. Mao kining ginganla’g “panimalos sa gugma”.

Makaingon ka: “Pagkalisod ba diay niana !” – mipadayon si Chiara sa iyang sugyot – “Dili ta angay mahibulong mahitungod niini”. Apan ania dinhi ang katahom sa Kristyanismo. Dili lalim nga nagsunod ka ug usa ka Dios nga, himalatyon na sa Krus, nangayo’g pasaylo sa Amahan nga mao mismo ang nagtugot nga ipahamtang Siya sa kamatayon. Magmaisogon ka! Pagsugod na’g puyo sa kinabuhi nga ingon niini. Timan-i ni: matagamtam ra gayod nimo ang kalinaw nga wala pa nimo mabatoni hangtod karon ug ang hilabihang kalipay nga wala pa nimo hiilhi hangtod karon. (Fabio Ciardi)