Kadaugan luyo sa kapildihan: Ang kinabuhi ni San Alfonso Maria de Liguori
Si San Alfonso Maria de Liguori natawo sa Marianella, duol sa Napoles, kanhi sakop sa Gingharian sa Napoles. Kamagulangan siya sa pito ka managsoon nga nahilakip sa han-ay sa mga inilang banay. Duha ka adlaw gikan sa iyang pagkatawo, gibunyagan siya sa simbahan sa Inahan nga Birhen isip Maria Antonio Juan Cosmas Damian Miguel Gaspar de Liguori. Siya misulod sa usa ka eskwelahan sa abogasiya sa panuigon nga 16 ug nahimong inila nga abogado. Apan naghunahuna siya sa pagbiya sa iyang propesyon ug misulat siya sa usa ka suod nga higala “Akong higala, ang atong propesyon tugob sa daghang kalisdanan ug kakuyaw; nagpuyo ug usa ka kinabuhi nga walay kalipay ug mamahimong mamatay usab nga masulub-on. Sa akong kabahin, mobiya ako niining maong kinabuhi.”
Sa tuig 1723, human sa usa ka hataas nga proseso sa pagsusi ug pagpalamandong, mibiya siya sa iyang pagka-abogado, ug bisan sa hugot nga pagdumili sa iyang amahan, misugod siya sa iyang pagtuon sulod sa seminaryo isip pagpangandam sa pagkapari sa “Oratory of St. Philip Neri.” Naordinahan siya nga pari niadtong Disyembre 21, 1726 sa edad nga 30. Sa unang mga tuig sa iyang pagkapari, nagpuyo siya uban sa mga kabus ug walay puluy-anan sa Napoles. Gimugna niya ang mga “Kapilya sa Kagabhion” (Evening Chapels) nga gidumala sa kabatan-onan. Kining maong mga kapilya nahimong mga sentro sa pag-ampo ug kalooy, pagsangyaw sa katilingban sa ilang mga sosyal nga mga kalihokan ug pagtuon. Sa pagkamatay niya, aduna nay 72 niining mga kapilya ug napulo ka libo (10,000) ka mga partisipante. Ang iyang mga wali nahimong labing epektibo sa pagdani ug pagpabalik niadtong mga nahisalaag sa ilang pagtoo.
Dili aksidente o pinugos ang paghatag ug pangalan sa parokya sa Mandug. Miagi kini ug usa ka proseso. Gikan sa daghang sugyot sa katilingban, gipabunot ang usa ka bata ug usa ka pangalan pipila ka tuig bag-o itukod ang simbahan. Diha diha, migawas ang us aka pangalan – San Alfonso Maria de Liguori. Matud pa sa Ways and Means in-charge sa construction, “Divine Providence gayud tungod kay kining lugara sakop man sa parokya sa Our Mother of Perpetual Help kaniadto nga gigunitan usab sa mga Redentorista nga iya pung gitukod.” (Photo: Boy Ugay)
Sa tuig 1729, si Alfonso mibiya sa pinuy-anan sa iyang pamilya ug mipuyo sa usa ka Kolehiyo sa mga Intsik sa Napoles. Didto siya nagsugod sa iyang kasinatian isip misyonero sa mga hilit nga dapit sa Gingharian sa Napoles diin siya nakakita ug mga tawo nga mas kabus pa gayod ug mas wala naatiman ug natagad kay sa mga latagaw nga kabataan sa kadalanan sa Napoles.
Niadtong Nobyembre 9, 1732, gitukod ni San Alfonso ang Kapunungan sa Labing Balaan nga Manluluwas o Congregacion Santisimo Redentoris – C.Ss.R., human siya gisultihan ni Sister Maria Celeste Crostarosa nga gipadayag kaniya nga siya (si Alfonso) maoy gipili sa Dios nga magmugna sa maong pundok. Ang tumong sa maong pundok mao ang pagtudlo ug pagsangyaw didto sa mga “slums” ug uban pang lugar sa mga kabus sa siyudad sa Napoles. Mibatok usab sila sa “Jansinism,” usa ka heretiko ug sayop nga panudlo nga nagbakwi sa gawasnong kabubut-on sa mga tawo ug nagbabag sa daghang Katoliko sa pagdawat sa Yukaristiya. Gihatag niya ang tibuok nga kaugalingon sa iyang bag-ong misyon. Usa ka kaubang pundok, sa mga madre gimugna usab ni Sr. Maria Celeste.
Si San Alfonso gitudlo nga Obispo sa Santa Agata sa Goti niadtong 1762. Midumili unta siya sa maong kaakohan hinungdan sa iyang edad ug mga kahuyangan sa panglawas. Niadtong mga panahona nagsulat siiya ug mga wali, mga libro ug mga sinulat nga nagdasig sa debosyon sa Santisimo Sacramento ug sa Mahal nga Birhen. Sa tuig 1775, gitugutan siya nga mopahulay sa iyang katungdanan ug mipuyo sa balay sa mga Redemtorista didto sa Pagani, Italya diin siya namatay niadtong Agosto 1, 1787. Nahimo siyang Beato niadtong Septyembre 15, 1816 pinaagi kang Papa Pio VII ug nahimong Santo niadtong Mayo 26, 1839 pinaagi ni Papa Gregorio XVI. Gihinganlan siya ni Papa Pio XII nga patron sa mga Confesor ug mga Moralista niadtong Abril 26, 1950, kinsa nagsulat usab bahin kaniya sa iyang “encyclical-Haurietes Aquas.” (Reprinted from Chronicle, Vol. XII, No. 8, August 2012, Mandug, Davao City)
No Comments