Ginoo, Tudloi Kami sa Pag-ampo!

Ika-17 nga Domingo sa Ordinaryong Panahon
Gen 18:20-32/ Ps 138:1-2,2-3, 6-7, 7-8/ Col 2:12-14/ Lk 11:1-13

Sagad kitang makadungog ug mga tawo nga moingun, “i-ampo ko ha” o kaha, “palihog iapil intawun mi sa imong mga pag-ampo.” Kung boot huna-hunaon wala may dautan niining maong hangyo, kay sa pagkatinuod, kinahanglan man gayud nga mag-inampoay kita sa usa’g usa. Apan ang kuyaw kung magsalig nalang kita sa pag-ampo sa uban tungod kay tapulan o kapuyan na kita nga mag-ampo sa atong kaugalingon, o dili ba kaha, nawad-an na kita’g pagsalig sa gahum sa pag-ampo.

Mga igsoon, niining ika-napulo ug pito nga Dominggo sa tuig, gipahinumduman kita sa Simbahan sa kamahinungdanon sa pag-ampo, ug sa pag-inampoay sa usag-usa.

Diha sa atong unang pagbasa, tataw nga gipadayag ni Abraham ang usa ka hiyas nga angay natong batunan kung kita mag-ampo ngadto sa Diyos. Kini mao ang pagkamapaubsanon. Si Abraham mapaubsanon gayud nga mihangyo sa Diyos aron nga dili laglagon sa Dios ang nasud sa Sodom. Atong makita diha sa unang pagbasa ang pagpaubos ni Abraham alang sa kaayohan sa mga inosenting lumolopyo sa Sodom. Usa usab kini ka konkretong pagpadayag sa gahum sa pagpangamuyo alang sa uban. Ang pagdawat sa Diyos sa pangamuyo ni Abraham maghatag kanato ug kumpyansa ug pagsalig, nga dili diay kawang ang mga pag-ampo nga atong gihalad alang sa atong mga mahal sa kinabuhi ug mga kahigalaan. Ug kini angay nga magdasig kanato sa pag-inampoay alang sa usag-usa.

Diha usab sa Ebanghelyo, atong madungog ang hangyo sa mga tinun-an ni Hesus nga tudlo-an sila kung unsaon pag-ampo. Ug kini maoy nahimong okasyon diin gihatag ni Hesus kanato ang usa ka maanindot kaayo nga pamaagi sa pag-ampo, nga mao ang “Amahan Namo” kun “The Lord’s Prayer”. Kung atong susihon ang atong pamaagi sa pag-ampo, makapangutana kita, paunsa ba ako mag-ampo? Kasagaran kanato, panahon sa pag-ampo daw sa magdala kita’g hataas nga listahan sa atong mga kinahanglanon ug boot pangayuon sa Diyos, ug mao kini ipresenta nato ngadto kaniya diha sa atong pag-ampo. Daw sa nabatasan na gayud sa tawo ang magsige lang ug pangayo sa Diyos. Ug kun dili matuman ang gipangayo, ang Diyos pay mahayun sa ulahi. Ug kun pananglit usab matuman ang gihangyo, usahay makalimot man lang gani sa pagpasalamat.

Ang pag-ampo nga gitudlo ni Hesus kanato, nagpahinundom nga sa dili pa kita mobungat sa atong kinahanglanon, una sa tanan angay diay nga maghalad una kita’g pagdayeg ug pasalamat ngadto sa Diyos. Human niini usa pa nato ipadangat ang atong mga pangamuyo. Ug dili unta nato hikalimtan nga kabahin sa atong pag-ampo mao unta ang pagpangayo ug pasaylo sa tanan nga atong posibleng nasaypan, ug ipanalangin usab nato nga iiway kita sa kanunay sa mga panulay.

Apan lagi adunay daghang higayon nga makasinati kita nga daw sa wala pamatia sa Diyos ang atong mga pag-ampo. Angayan ba nga mawad-an kita sa paglaum ug mohunong nalang sa pag-ampo? Sama sa uban nga dili nalang mosimba, kay lagi mao lang man gihapong estoryaha. Mga igsoon dili gayud kita angay nga mohunong ug mawad-an sa paglaaum. Tungod kay sumala sa Ebanghelyo, angayan nga magmakanunayon gayud kita sa atong pag-ampo. Kung hangtud karon wala pa gihapon gihatag ang dugay mo nang gipangayo, ayaw kabalaka, padayon lamang sa pag-ampo… tingali’g giandam pa sa Diyos ang mas labaw pa kaysa imong gina-ampo.

Atong timan-an nga ang Diyos misaad: “Pangayo ug hatagan ka, pangita ug ikaw makakita, panuktok, ug ablihan ang pultahan alang kanimo!” (Cristopher Alcayde)