Ang Tanan Mahimo uban sa Ginoo

Ika-28 nga Domingo sa Ordinaryong Panahon
Kaalam 7:7-11 / Ps. 90 / Heb. 4:12-13 / Mk. 10:17-30

Usa ka linya sa kanta nagkanayon, “Dili sayon ang pagsunod kang Kristo, daghan tunok nga pagaagihan mo.” Kung atong sabton ang maong linya sa kanta kini naghisgot sa usa ka kamatuoran sa kinabuhing kristohanon nga dili gayod sayon ang pagsunod kang Kristo isip usa ka disipolo ug isip magsasangyaw sa ebanghelyo ug sa iyang gingharian.

Tinuod gayod nga dili sayon ang pagsunod kang Kristo. Dili sayon ang pagsunod sa mga sugo sa Dios. Dili sayon ang pagsunod sa iyang kabubut-on diha sa matag adlaw nga dagan sa atong kinabuhi. Dili sayon ang pagpuyo isip usa ka saksi sa iyang gugma, kalooy ug pasaylo. Dili sayon mamahimong tinuod nga sumbanan sa iyang pulong ug mga buhat. Dili sayon ang paghimo ug mga desisyon sa matag adlaw nga alang lamang sa Ginoo ug alang usab sa kaayohan sa uban.

Ang atong ebanghelyo nagsaysay sa usa ka tawo nga miduol kang Jesus aron mangutana kung unsa ang iyang pagahimoon aron siya makaambit sa gingharian sa Dios. Agig tubag sa iyang pangutana, si Jesus nagpahinumdum kaniya mahitungod sa mga sugo sa Dios. Ug ang tawo misulti kang Jesus nga iya kining gisunod sukad pa sa iyang pagkabata. Si Jesus nalipay sa gisulti sa tawo apan giingnan siya ni Jesus mahitungod sa usa pa ka butang nga angayan niya nga pagahimoon – mao ang pagbaligya sa tanan niyang kabtangan ug iyang ihatag sa mga kabos and halin niini. Ug dinhi naguol ang maong tawo tungod kay adunahan siya ug maglisod siya sa pagbuhat sa hagit kaniya ni Jesus.

Sa tawhanon nga bahin lisod ang pagsunod kang Jesus tungod kay nagkinahanglan kini ug paghalad sa tibuok natong kaugalingon ug kalag, dili lamang ang pagsurrender sa mga external nga mga butang ug bahandi. Mao diay nga si Jesus sa dihang gipangutana siya mahitungod sa pinaka-importanteng sugo, siya mitubag, “Higugmaa ang Ginoo nga imong Dios sa tibuok mong kasingkasing, sa tibuok mong kalag, ug sa tibuok mong hunahuna” (Mt. 22:37). Ang pagsunod kang Jesus nagtimaan sa kinatibuk-an nga paghalad sa kaugalingon ngadto kaniya.

Apan ang mga pagbasa usab karong domingoha nagsulti usab kanato nga walay dili mahimo uban sa grasya sa Dios. Ang tanan mahimo uban sa Dios tungod kay walay imposible atubangan sa Ginoo. Ang tanan mahitabo alang kaniya.

Ang unang pagbasa nagaingon nga ang kaalam sa Dios maoy maghatag kanato ug kusog kay labaw siya kaysa tanang kagahuman sa yuta ug labaw kaysa mga maanindot nga butang sa kalibutan. Ang kaalam sa Dios maoy maghatag kanato ug kusog tungod kay labaw siya sa tanan gamhanan sa kalibutan. Ug sa iyang atubangan mapuno ang tawo sa maanindot nga mga butang ug dili ikagasoy nga espiritohanon nga bahandi. Kini dugang nagingon kanato nga mahimo nato ang tanan uban ang grasya sa Dios maski nagtimaan kini ug mga kalisod, pagsulay ug mga pagsakripisyo.

Ato usab nga hinumduman nga kining saad sa Dios tinuod gayod ug kini may gahom. Gisulti sa atong ikaduhang pagbasa nga ang, “Pulong sa Dios buhi ug mas hait pa kay sa bisan unsang espada nga duhay suwab. Modulot kini hangtod sa kinahiladman sa kalag ug espiritu. Nagusisa kini sa tinguha ug huna-huna sa kasingkasing sa mga tawo” (Heb. 4:12-13).

Tinuod mga kaigsuonan nga dili sayon ang pagsunod kang Kristo apan walay dili mahimo uban usab sa iyang grasya. Tinuod nga nagkadaiya ang atong giatubang nga mga kalisod sa kinabuhi apan kita gisaaran sa Dios nga kita mapuno sa iyang grasya kung kini atong ihalad ngadto kaniya. Atong tugutan ang Dios nga maoy maghari ug maghatag ug kusog sa atong kaugalingon.

Dili diay kita angayan nga mahadlok moatubang sa tanan diha sa atong atubangan tungod kay ang Dios mao ang atong kusog ug siya ang atong kalauman. Kaniya nagagikan ang kaalam, kusog ug mga bahandi nga atong gikinahanglan. Ang tanan atong mahimo uban sa grasya sa Dios. (Fr. Edilberto R. Mahinay, STL)