SOTANA: The Vocation Story of Fr. Allan Joie Nuñez, D.C.D.

“Kadtong naka suot na jud ko ug sutana mao na jud to nga panahon na: ‘Hala, mao na ni! Mao na jud ni!’ mao to nag padayon ko – na inspire ko mag eskwela,” malipayon nga gisugid ni Fr. Allan Joie Nuñez nga nag saulog sa iyang adlaw nga natawhan.

Nagsugod ang iyahang atraksyon sa bokasyon sa pagkapari sukad nga nakakita kini ug pari nga nagsaulog ug misa sa ilahang eskwelahan niadtong elementarya pa siya. Dugang pa ang impluwensya sa iyang ginikanan nga nakapaaghat kaniya nga sulayan ang seminaryo. “At the age of 5, nagakuyog na man ko ug simba kay my parents are religiously active, even my lolo and my lola; ning lihok ang grasya. Then nakita nako ilang pag ampo, mao to’y nakapadasig nako na moduol sa simbahan.”

Gisuportahan sa pamilya ni Fr. Allan iyang desisyon. Busa pagdawat sa iyaha sa seminaryo, malipayon siya og na-excite. “When I arrived in the seminary, I was shocked because akong mga classmates were from Catholic schools. Kabalo na sila mag-ampo especially the rosary in English, and ako walay na hibal-an ana.” Pero wala kini nahimong babag sa iyang pagpadayon og eskwela.

“Nagkaproblema ko kay dako ug i-adjust: difficulties in the seminary, especially in dealing with the seminarians, then adjusting to private school from public school, academics, pero gusto jud nako ‘to makab-ot, then kadto na passion nga gusto jud ko mag pari, nag padayon despite sa hardships,” dugang niya. Sa pagdagan sa panahon, mas napamatud-an ni Fr. Allan nga pagkapari ang iyahang bokasyon. “I realized and I am much convinced that pari jud akong vocation. Tungod kay in the seminary, happy kaayo ko. Dayon convinced kayo ko na gitawag ko sa Gino-o tungod sa mga experiences, sa circumstances, mga signs na nakita nako sa seminary na happy ko. Then maka cope-up pud ko sa mga schedules, sa mga demands. Murag someone is leading me to make life easy. Mao to akong mga signs na mag pari jud ko.” Bisan pa man malipayon, ning abot pud siya sa puntong nihawa isip diocesan seminarian ug mibalhin pagka missionary/religious.

“Naa napud ko’y bagong desire na nakita pero pari jud akong gusto.” Siya nag search-in sa Lorenzo Mission Institute (LMI) sa Manila. Sa pagpamalandong, naglisod siya sa kultura ug lenggwahe ug diha ning balik siya pagka Diocesan ug ning-uli sa Digos. Sa iyang pagbalik, nagpuyo siya sa Focolare ug didto namalandong bago ning balik na pod sa Regional Major Seminary (ReMaSe). Human, siya ning graduate, naordinahan pag kadiyakono og nahimong pari.

Anaa kanunay kang Fr. Allan ang panultihon nga “Do not be afraid”. Busa ang iyang tambag sa mga kabataan nga naga pamalandong sa ilang bokasyon, mag gahin og oras sa pag ampo ug kahilum. “Dili nato ma appreciate ang atong bokasyon kung wala ta’y time with the Lord. Silence jud. Kay kung dili ta maminaw o maghilum, dili nato ma recognize kung asa ta dal on sa Ginoo. Mao ra: maminaw, mamalandong ug mag ampo…kabalo ko na kaya ko ning akong mga trabaho tanan uban sa panabang ra pud sa Gino-o”. Sa higayong siya maguol, si Fr. Allan kanunay nga musangpit sa Ginoo. noo. “Kabalo ko mutabang siya nako. I trust God naman. Nagsalig lang jud ko sa Gino-o kay kabalo ko na gitawag ko niya, di jud ko niya pasagdan.” (Janin Langoy | Nemric Kiel Umali)