Diyos Lang ang Makahupay

First Reading: Rev 11:19; 12:1-6, 10
Responsorial Psalm: Ps 45:10, 11, 12, 16
Second Reading: 1 Cor 15:20-27
Gospel Reading: Lk 1:39-56

Si San Agustin nag-ingon nga ang Dios tanan alang sa tawo; sa iyang kagutom, ang Dios tinapay; sa iyang kauhaw, ang Dios ilimnon; sa kangitngit, Siya ang kahayag; sa iyang pagkahubo, ang Dios bisti sa kinabuhing walay katapusan.

Matuod man gayod nga kinaiya sa mahigugmaon nga Dios ang pagtubag sa panginahanglan sa tawo. Apan nasayod kita nga wala lamang niya gihatag ang atong panginahanglan, apan gitagbo usab kita niya. Gihimo niya ang atong panginahanglan nga paagi aron nga dalhon kita sa Dios sa pagpakigsuod kaniya.
Busa diha sa kagutom sa katawhan mihatag si Hesus sa tinapay aron hupayon ang ilang kagutom. Ug sa samang paagi gidala niya ang katawhan sa kaamguhan sa mas bilihon pa nga kagutom sa tawo – ang kagutom sa Dios.

Si Kristo sa atong ebanghelyo karon mihatag sa iyang kaugalingon isip atong espirituhanong kalan-on. Miingon siya “Ako ang buhing tinapay nga nanaug gikan sa langit; kinsa kadtong mokaon nining maong tinapay makabaton ug kinabuhing walay katapusan.”

Kining mga pulong sa atong Ginoo padayon nga iyang gituman diha sa kasaulogan sa Santos nga Misa, kung diin iyang gihatag kanato ang iyang lawas ug dugo isip buhing kalan-on. Ang pan ug bino diha sa Eukaristiya, dili lamang simbolo, apan buhing timaan gayud sa kinatibok-an ni Kristo.

Diha sa Santos nga Misa gipakaon kita sa Dios dili aron tubagon ang atong lawasnong kagutom apan aron nga mabuhi kita diha sa iyang kinabuhi. Matud pa ni San Agustin nga diha sa Eukaristiya, kung andam kita sa pagdawat ni Kristo, mamahimo kitang sama kaniya.

Kini nagpasabot nga diha sa Eukaristiya wala lamang kita nakig-ambit sa kinabuhi ni Kristo, kondili miambit usab siya sa atong kinabuhi.

Si Santa Elizabeth sa Balaang Trinidad nagsulti nga diha sa Eukaristiya nahimo kabahin si Kristo sa pinakasuod gayud sa atong mga tawhanon nga kasinatian. Si Hesus sa pag-anhi sa kalibutan isip tawo wala nakasinati sa tanang tawhanong kasinatian. Wala niya masinati ang kabudlay sa usa ka babaye tungod kay lalaki man siya. Wala niya nasinati ang pag-antos sa usa katigulang, tungod kay wala man siya matigulang.

Apan diha sa Eukaristiya, nahimo siyang kabahin sa tanan. Sa usa ka inahan nabati niya ang pagka-inahan, nagmasakiton siya niadtong masakiton, sa mga tigulang nasinati niya ang ilang kahingawa sa ilang katigulangon.

Sa dihang gisangyaw ni Hesus ang iyang kaugalingon isip pan sa kinabuhi, gipahinumduman kita sa pag-ambit sa iyang kinabuhi ug sa susamang paagi sa pagtugot ni Hesus nga mamahimong kabahin sa atong kinabuhi.

Sa matag dawat nato sa Lawas ni Kristo diha sa Santos nga Misa gihagit kita nga himoon ang Diyos nga kabahin sa atong kinabuhi. Himuon nga ang atong kalipay magagikan sa Diyosnong kalipay, ang atong kasubo mamahimong pakig-ambit sa Iyang makaluwasnong pag-antos, ug ang atong paglaum magsukad diha sa Iyang langitnong saad.

Sa ingon nga paagi, kita nga gipakaon ni Kristo, mamahimo gayod nga Iyaha ug Siya.

Tingali maayo nga atong pangutan-on ang atong kaugalingon; ingon nga nakig-ambit kita sa kinabuhi ni Kristo diha sa santos nga Misa, naningkamot ba usab kita nga mamahimo siyang kabahin sa atong kinabuhi matag-adlaw? (Fr. Marbendear Morallas, D.C.D.)