Si Kristo Ang Buhing Tubig

Ikatulong Domingo Sa Kwaresma
(Ex. 17:3-7/ Ps. 95:1-2, 6-9/ Rom. 5:1-2, 5-8/ Jn. 4:5-42)

Ang kasinatian sa kauhaw mag-aghat kanato pagpangita sa tubig nga mainom ug makatagbaw. Kung hilabihan ang atong kauhaw, mas maninguha kita sa pagpangita nga tubig nga makatagbaw.

Niining ika-3 Domingo sa kwaresma, ang tema mahitungod sa “KAUHAW ug TUBIG” dayag nga gihisgutan sa atong mga pagbasa.

Diha sa unang pagbasa, ang mga Israelita, samtang sila nagalawig sa desyerto padulong sa Yutang Gisaad, nakasinati og kauhaw. Nagbagulbol sila kang Moises tungod niining kawala o kakulang sa tubig. Gani duna pay tono sa pagmahay ngano nga gidala pa sila niya gawas sa Ehipto – diin daghan ang tubig ug pagkaon – diha sa pag-ingon, “Aron ba kami ug ang among mga kahayupan mamatay sa kauhaw?” Tungod niini, nag-ampo si Moises ngadto sa Ginoo. Agi’g tubag, ang Ginoo misugo kang Moises sa pagbunal (pinaagi sa iyang sungkod nga gibunal didto sa “suba”) sa bato didto sa Sinai; ug mibuhagay ang tubig nga mainom.

Tataw kaayo ang gugma sa Dios nga Iyang gibubo ngadto sa “Iyang katawhan.” Bisan pa man sa ilang pagkamasupilon, gihatagan gihapon sila sa tubig nga ilang mainom.

Apan diha sa atong ika-duhang pagbasa, dili lamang ordinaryong tubig ang gibubo sa Dios  ngadto sa atong kasing-kasing, kondili ang Espiritu Santo, nga maoy gasa ni Hesus, kinsa mihugas kanato pinaagi sa Iyang dugo ug mibubo sa Espiritu Santo diha sa atong kasingkasing. Matud pa ni San Pablo, gibubo sa Dios “ang Iyang gugma sulod sa atong mga kasingkasing pinaagi sa Espiritu Santo nga gasa sa Dios kanato.”  Kining maong gasa maoy naghatag kanato’g paglaum, bisan pa man sa atong dili pagkatakus nga mudawat sa Iyang gugma.

Ug ang maong tema sa “tubig” ug Espiritu Santo” gihiusa diha sa atong ebanghelyo, diin si Kristo mao na ang sentro: Siya mao ang “TUBIG” nga mutagbaw sa tanang matang sa kauhaw. Iya kining gipadayag diha sa Iyang pagpakighinabi sa Babaye nga taga-Samaria.”  Gihanyagan ni Hesus ang maong babayeng Samaryanhon sa tubig nga makatagbaw sa kauhaw sa iyang kalag. Apan nindot hisgutan ang pipila ka detalye sa maong panagtagbo.

Sama sa kadaghanan kanato, ang babaye wala dayon mupadayag sa kinatibuk-an mahitungod sa iyang kaugalingon ngadto kang Hesus. Apan sa dihang hinayhinay nga nga gibutyag ni Hesus ang kamatuoran mahitungod kaniya – sa iyang mga kaagi, sa 5 ka lalaki nga nahilambigit kaniya ug sa usa nga iyang kasamtangang kapuyo – ang babaye nakaamgo nga walay sekreto diha kang Hesus.  Pinaagi sa pagpadayag sa kamatuoran – si Hesus mipalukmay sa kasingkasing sa “babaye” ug “siya” misinati og kausaban.

Ang kasinatian sa “babaye” nagpadayag sa usa ka kamatuoran nga “walay matago sa Dios tungod kay Siya nasayud sa tanan.” Ang pagdawat sa kamatuoran ug pagdangop sa kamatuoran sa gugma sa Dios maoy gikinahanglan aron sination nato ang hingpit nga pag-alim ug katagbawan sa atong mga kauhaw ug kahingawa.

Sama sa ‘babayeng Samaryanhon,’ atubangon ta ang kamatuoran sa atong kaugalingon diha sa atong pagpakighinagbo (encounter) sa atong Ginoong Hesukristo; angkonon nato ang atong mga sala o kakulangan, ug mudangop kita Kaniya, diha sa mga sakramento o mga kahigayunan nga gipahigayon kanato sa simbahan.

Sama usab kang Moises, “bunalan” ta ang mga bato sa garbo, kahakog, pagdumot, pagpatuyang sa tawhanong kahilig ug uban pa, aron mubuhagay ang “tubig” sa pagpaubos, pagkamanggihatagon, pagpasaylo, pagpugong sa kaugalingon.

Mahimo lamang nato kini kung sa kanunay kita mudangop kang Kristo – ang tinubdan sa tubig, nga makatagbaw sa tanan natong kauhaw sa kinabuhi.