Dios Sa Mga Sorpresa

Unang Domingo sa Adbiyento
Is. 2:1-5/ Rom. 13:11-14/ Mt. 24:37-44

Nasupresa ba kita sa kadaut nga dala ni “Yolanda”? Bisan nakapangandam pa ang kadaghanan, daku ang surpresa nga dala sa maong katalagman. Nasurpresa ba kita sa linog nga mibungkag sa daghang simbahan ug kinabuhi sa Bohol? Tungod sa pagkulang sa kahibalo sa pag-abot niadtong linog daghan gayod nasurpresa. Kung moabot ang Ginoo karon basin baya og masurpresa pud kita!

Sama kuno sa panahon ni Noah diin naglingaw-lingaw ang mga tawo, ang baha miabot ug migun-ob kanila. Daghan ang nasurpresa sa maong katalagman. Daghan usab ang masupresa sa pag-abot sa Ginoo tungod kay sa duha ka tawo nga nag-uban, usa kuhaon ug usa ibilin.

Karong Dominggoha, unang Domingo sa Adbiyento, kita unta makaamgo nga ang Dios, Dios sa mga surpresa. Siya dili nato matagna ug makontrolar kay Siya gamhanan. Busa giawhag kita sa kanunay nga magmata nga nadungog nato sa ikaduhang pagbasa kay duol na ang atong kaluwasan. Biyaan ta ang mga buhat sa kangitngit ug pagpalabi, kondili isul-ob ta si Kristo. Kini atong mahimo diha sa pagrespeto sa isigkatawo ug pagtabang sa nanginahanglan. Mosaka kita sa bungtod sa Dios aron pagpaminaw sa kabubot-on sa Ginoo. Siya diha sa liturhiya, sa atong mga pag-ampo ug pagpamalandong sa Iyang pulong, naghatag kanato sa espiritu sa pagka-andam sa Iyang pag-abot. Busa maglakaw kita sa kahayag sa Dios sama sa nadungog nato sa unang pagbasa.
Ang pinakadakung kalamidad nga masinati sa usa ka magtutoo mao ang kalamidad sa pagkahanaw sa Iyang kalag. Kini ang kalamidad sa pagpasagad ug walay direksiyon sa kinabuhi nga dala sa kalibutanon lamang nga pagpahimulos ug walay paghuna-huna sa kaluwasan sa kaugalingon ug sa isigkatawo. Sama sa “warning” sa mga umaabot nga natural nga kalamidad, atong andamon ang atong kalag diha sa tinuod nga pagbag-o ug pagmata aron dili kita makalitan pagsugat sa Dios sa mga surpresa.